Liza Jacqueline

Klub Winx (wł. Winx Club) – włoski serial animowany wyprodukowany przez wytwórnię Rainbow, we współpracy z RAI i Nickelodeon, opowiadający o grupie sześciu nastoletnich czarodziejek używających magii do obrony Magicznego Wymiaru. Na początku 2011 roku 30% udziałów firmy zostało sprzedane do Viacom, a rok wcześniej Rainbow podpisało 5 letnią umowę współpracy z amerykańskim koncernem Nickelodeon, z którym w latach 2012–2015 wyprodukowali wspólnie piątą, szóstą i siódmą serię. Cała seria jest skierowana głównie dla dzieci w wieku od 5 do 14 lat, jednak zdobyła bardzo dużą popularność wśród starszej młodzieży. W 2007 roku na podstawie serialu powstał pełnometrażowy film animowany w technologii 3D pod tytułem Klub Winx – Tajemnica Zaginionego Królestwa, w 2010 roku miał premierę drugi film zatytułowany Winx Club: Magiczna przygoda, a w roku 2014 powstał kolejny film pod tytułem Winx Club: Tajemnica morskich głębin. Na podstawie serii powstały również musicale, pokazy akrobacji na lodzie, zabawki oraz gry komputerowe. Do tej pory w Polsce wyemitowano wszystkie 8 sezonów. Premiera ósmego sezonu odbyła się 20 kwietnia 2020 roku na polskim TeleTOON+. Sezon 8 został potwierdzony przez Iginio Straffiego w wywiadzie, we wrześniu 2015 roku, a jego premiera odbyła się 15 kwietnia 2019 roku. 10 lutego 2016 w wywiadzie dla Variety potwierdzono podpisanie umowy z Archery Pictures, Netflix i Viacom na stworzenie dwu sezonowego serialu aktorskiego. Premiera serialu odbyła się 22 stycznia 2021 roku. 18 lutego 2021 roku potwierdzono przedłużenie serialu o drugi sezon. W latach 90. ubiegłego wieku, włoski rysownik komiksów – Iginio Staffi, zwrócił uwagę na to, że w animowanych serialach bazujących na magii i akcji, główne postacie grane są przez mężczyzn, chłopców. Poczuł, że „w świecie kreskówek brakuje żeńskich bohaterek”. Straffi chciał przedstawić ludziom serial, z żeńską główną bohaterką wplecioną w magiczną rzeczywistość, bazując na popularnej w tamtych czasach serii książek i filmów o Harrym Potterze. Straffi zadecydował się wyprodukować odcinek pilotażowy, który miał opowiadać o rywalizacji między dwoma jednostkami: bohaterkami ze szkoły dobrych czarodziejek i protagonistkami ze złej szkoły dla wiedźm. Projekty rysowane przez Straffiego czerpały swoją inspiracje z japońskim mang mahō-shōjo i komiksów autorstwa jego współpracownika Sergio Bonellego. Po ukończeniu produkcji odcinka pilotażowego, projekt otrzymał nazwę „Magic Bloom” (Magiczna Bloom). 5 głównych bohaterek było wystylizowane na europejski odpowiednik, japońskich produkcji telewizyjnych. Odcinek pilotażowy został pozytywnie przyjęty przez nowo powstałą firmę produkcyjną własności Radiotelevisione Italiana – Rai Fiction, które postanowiło opłacić 25% kosztów produkcji serialu oraz zaoferowało emisję serialu na drugim kanale narodowej telewizji, Rai 2. Po pierwszych udanych pokazach pilotażu, koncepcja Iginio zmieniła się. Reżyser nie był już zadowolony ze swojego dzieła, jak sam później wspominał w jednym z wywiadów: „Była to kolejna japońska animacja o czarodziejkach... nic co mogłoby wyróżnić się ponad Winx”. By zrekonstruować koncept serialu, ekipa Rainbow postanowiła zatrudnić największych włoskich projektantów mody z Dolce & Gabbana i Prady, aby nowo powstała ekipa utworzyła bohaterkom modne i nowoczesne stroje. Projektanci zaczęli pracować od płaszczyzny kolorystycznej. Podnieśli kontrast i kolorystykę serialu, poprawili jasność oraz przekształcili postać Flory na wzór latynoski. Takie wprowadzanie miało pokazać publice, że żadna rasa nie była dyskryminowana (Musa była Azjatką). Produkcja nowej wersji trwała od początku 2002 roku, aż do jesieni 2003. Na początku nastąpiła zmiana nazwy serialu. Straffi od samego początku szukał czegoś chwytliwego, aż wpadł na pomysł, by słowo WINGS (skrzydła) przekształcić w WINX (wariacja fonetyczna). Tak od tego momentu na stronie internetowej Rainbow widniała nazwa „THE WINX”. Wyprodukowanie jednego odcinka kosztowało studio 300,000$. Dobre notowania produkcji i pierwsze sprzedaże licencji do ponad 10 krajów (w tym m.in. do Polski), sprawiły, że Rainbow zaczęło pracować nad 52 odcinkami, a w niedalekiej przyszłości planowali wyprodukować łącznie 104 odcinki, by nadać serialowi tytuł produkcji z wyższej półki. Od grudnia 2002 został powołany w Rainbow specjalny oddział zajmujący się marketingiem skoncentrowanym wyłącznie na serii „The Winx”. Premiera pierwszego sezonu zapowiedziana była na jesień 2003, a sezon 2 na wrzesień 2004. Niestety prace nad serial się przeciągnęły o cały rok. Na jesieni 2003 roku podczas Marché International des Programmes de Communication został zaprezentowany pierwszy odcinek serialu już pod nową nazwą „Winx Club”. Następnie 28 stycznia 2004 serial doczekał się swojej oficjalnej premiery na Rai 2. Od samego początku produkowania serii Winx, w głowie Straffiego roił się plan na utworzenie wyłącznie 78 odcinków (trzech sezonów) serialu. Jak sam wspomina w jednym z wywiadów – „seria o czarodziejkach Winx nie może trwać wiecznie”. Nie bez powodu ostatni odcinek trzeciej serii kończył się retrospekcją ze słowami: „Zwycięstwo Klubu Winx to dopiero początek kolejnych, niezwykłych przygód czarodziejek. Przyszłość Bloom jest pełna przyjaźni, nadziei i miłości, tak jak przyszłość pozostałych dziewcząt z Klubu Winx!” (wersja ZigZap). W 2007 roku Rainbow ogłosiło pracę nad filmem kinowym Klub Winx – Tajemnica Zaginionego Królestwa, który miał ostatecznie rozwiązać główną zagadkę serialu (losy rodziców Bloom) i zakończyć historię Winx. Po udanej premierze filmu w 2008 roku i wciąż nieustannie rosnącej popularności serialu, Straffi postanowił przedłużyć serial o jeszcze jeden sezon. W 2010 roku Rainbow podpisało pięcioletnią umowę współpracy z amerykańską wytwórnią filmową Nickelodeon, z którą zapowiedzieli pracę nad czterema filmami telewizyjnymi, które miały zawierać w sobie fabułę pierwszych dwóch sezonów oraz produkcję trzech zupełnie nowych sezonów, piątego, szóstego i siódmego. Wraz z nowymi pracownikami i współpracą z Nickelodeon Animation Studio, do serialu wpleciono animację wykonaną w nowej technologii CGI, która z powodu ogromnego niezadowolenia fanów została wyłączona z produkcji po sezonie 6. W 2011 roku firma partnerka Nickelodeon, Viacom wykupiła 30% udziałów Rainbow, zostawiając Iginio Straffiemu 70%. W następnych latach Rainbow zaczęło nawiązywać współprace z coraz to większymi firmami, m.in. z Netflix oraz Paramount Pictures należącym do ich wspólnika, Viacom.