Robert Wagner

Robert John Wagner Jr. (ur. 10 lutego 1930 w Detroit) – amerykański aktor i producent filmowy i telewizyjny. Syn operatorki telefonistki Hazel Alvera (z domu Boe) i handlarza stali Roberta Johna Wagnera sen., który pracował w Ford Motor Company. Jego dziadkowie urodzili się w Niemczech, a dziadkami ze strony matki byli Norwegowie. Miał siostrę Mary. Kiedy miał siedem lat wraz z rodziną przeniósł się do Los Angeles. W 1949 roku ukończył Santa Monica High School w Santa Monica. We wczesnych latach swej młodości, odkryty został dla kina na polu golfowym przez Clarka Gable’a. Po nieudanym castingu do dramatu Teresa (1951) Freda Zinnemanna, był reprezentowany przez Alberta R. Broccoliego jako swojego agenta. Podjął pracę statysty dla 20th Century Fox. Swoją karierę na dużym ekranie rozpoczął od udziału w komedii Williama A. Wellmana Szczęśliwe lata (The Happy Years, 1950) i rolą kalekiego żołnierza w biograficznym dramacie muzycznym Z pieśnią w sercu (With a Song in My Heart, 1952) z Susan Hayward. Uznanie i pierwszą w karierze nominację do nagrody Złotego Globu przyniosła mu postać Willie'go Little w biograficznym musicalu Henry’ego Kostera Gwiazdy i pasy na zawsze (Stars and Stripes Forever, 1952) z Cliftonem Webbem. W 1954 roku był pierwszą osobą, która konno objeżdżała tereny Durango w historycznym westernie Białe pióro (White Feather, 1955), wkrótce w jego śladami podążył John Wayne, Kirk Douglas i Burt Lancaster. Zdobył opinię cenionego aktora, występując w takich filmach jak: Titanic (1953), Śniegi w żałobie (The Mountain, 1956), Różowa pantera (The Pink Panther, 1963) jako ujmujący playboy, Płonący wieżowiec (The Towering Inferno, 1974), Bitwa o Midway (Midway, 1976) jako porucznik Ernest L. Blake, Smok – historia Bruce Lee (Dragon: The Bruce Lee Story, 1993) w roli producenta z Hollywood, który odkrył Bruce’a Lee, Kumpel do bicia (Play it to the Bone, 1999) jako promotor gali bokserskiej, wymuskany właściciel kasyna. Zabłysnął rolą zastępcy Doktora Evila, zwanego Numerem Drugim w trzech częściach komedii Austin Powers (Agent specjalnej troski, 1997; Szpieg, który nie umiera nigdy, 1999; Austin Powers i Złoty Członek, 2002). W bogatym telewizyjnym dorobku Wagnera na szczególną uwagę zasługuje kreacja Alexandra Mundy’ego, przystojnego, uprzejmego, wyrafinowanego włamywacza w serialu Universal It Takes a Thief (1968–1970), nominowana w 1970 roku do nagród: Emmy i Złotego Globu. Jego aktorskim triumfem okazała się też rola szczęśliwego zamożnego małżonka Jonathana Harta, detektywa amatora w serialu Aarona Spellinga Hart to Hart (1979–1984), za którą był czterokrotnie nominowany do nagrody Złotego Globu. W 1980 roku odebrał nagrodę People’s Choice w kategorii Gwiazdor w Nowym Programie TV. Zagrał także w telewizyjnym filmie Hallmarku Fatalny błąd (Fatal Error, 1999) u boku Antonio Sabàto Juniora. W swoich wspomnieniach Wagner ujawnił, że spotykał się z Yvonne De Carlo, Marilyn Monroe, Debbie Reynolds, Joan Crawford, Lori Nelson, Shirley Anne Field, Anitą Ekberg, Barbarą Darrow (od września 1951 do marca 1956), Barbarą Stanwyck (1952-1956), Terry Moore (marzec 1953), Debrą Paget (maj 1953), Jean Peters (od października 1953 do kwietnia 1954), Anną Marią Alberghetti (kwiecień 1955), Susan Hayward (1956), Joan Collins (1957), Ritą Moreno (maj 1957), Sentą Berger (1967) i Elizabeth Taylor (1985). 28 grudnia 1957 ożenił się z 19-letnią aktorką Natalie Wood. Po rozwodzie, który miał miejsce 27 kwietnia 1962, prasa łączyła ją z każdym partnerem filmowym, w tym z Warrenem Beattym. Przyjaciele namówili Wagnera do wizyty u psychologa. 21 lipca 1963 Wagner poślubił swoją przyjaciółkę Marion Marshall Donen, z którą ma córkę Katherine (ur. 1964). Jednak osiem lat potem, 14 października 1971 doszło do rozwodu. Po rozwodzie oświadczył się córce Franka Sinatry - Tinie (1970-1972), ale do ślubu nie doszło, gdyż Wagner stwierdził, że wciąż nie może zapomnieć o swojej pierwszej żonie, Wood. Pobrali się ponownie 16 lipca 1972. Urodziła im się córka Courtney Brooke (ur. 9 marca 1974).