Sofiko Chiaureli

Sofia Rotaru (ukr. Софія Михайлівна Євдокименко-Ротару, ros. София Михайловна Евдокименко-Ротару, rum. Sofia Rotaru; ur. na Ukrainie w obwodzie czerniowieckim 7 sierpnia 1947 w wiosce Marszynci) pod nazwiskiem Ротарь – radziecka, rosyjska i ukraińska piosenkarka i aktorka pochodząca z rodziny mołdawskiej. Śpiewa po rosyjsku, ukraińsku, rumuńsku, słowacku, bułgarsku, niemiecku, angielsku – niezależnie od języka jej piosenki były popularne w byłym Związku Radzieckim. Znana także w innych krajach Europy, Azji i Ameryki Płn. Rozpoczęła karierę zwycięstwem w republikańskim konkursie młodych w 1964 roku. Stała się wówczas symbolem nowej kultury muzycznej Ukrainy. W 1968 roku wzięła udział w międzynarodowym konkursie w Sofii. W rezultacie poznała tam kompozytora Wołodymyra Iwasiuka, który stworzył cykl pieśni opartych na materiale folklorystycznym w aranżacjach tworzących muzykę pop lat 60. i 70. XX wieku. Przyniosło to piosenkarce popularność na Ukrainie. W 1974 roku zdobyła pierwszą nagrodę na festiwalu w Sopocie śpiewając piosenkę „Кто-то” („Ktoś”) z repertuaru i autorstwa Haliny Frąckowiak (Polska), jak również ukończyła Kiszyniowski Instytut Kultury. Jej piosenki stały się klasycznymi utworami radzieckiej i poradzieckiej sceny muzycznej. Sofia Rotaru grała też w filmach muzycznych – debiutowała w 1971 roku w filmie Червона рута (Czerwona Ruta). Grała główne role w takich filmach, jak Где ты, любовь? (Miłości, gdzie jesteś?, 1980) oraz Душа (Dusza, 1981). Koncertowała w USA, Azji, Europie, Australii. Otrzymała wiele nagród, wyróżnień i medali. W 1986 jako pierwszej kobiecie nadano jej tytuł Ludowy Artysta ZSRR. Były prezydent Ukrainy Łeonid Kuczma i prezydent Rosji Władimir Putin nagrodzili Sofię Rotaru w sierpniu 2002 roku (w jej 55. urodziny), przyznając jej tytuł Bohatera Ukrainy za jej „wybitne zasługi w sferze sztuki” (Kuczma) oraz rosyjski order „Za zasługi wobec Narodu” (Putin).