Franco Nero

Franco Nero

Franco Nero
Franco Nero, właściwie Francesco Clemente Giuseppe Sparanero (ur. 23 listopada 1941 w San Prospero Parmense w Parmie) – włoski aktor. Urodził się w San Prospero Parmense, w Parmie jako syn sierżanta policji Carlo Gabriel Nero i Franquito Sparanero. Dorastał w Bedonii i Mediolanie. W wieku sześciu lat brał udział w przedstawieniach przygotowywanych pod opieką księdza miejscowej parafii na przedmieściach Parmy. Studiował przez jakiś czas ekonomię na Facoltà di Economia e Commercio i Piccolo Teatro di Milano w Mediolanie. Pojawił się w popularnej włoskiej foto-powieści i występował w okazjonalnych w nocnych klubach. Po debiucie na dużym ekranie w czarno-białym filmie Przepalona skóra (Pelle viva, 1962), zagrał niewielką rolę w komedii Celestina (La Celestina P...R..., 1965). Rok później został dostrzeżony w Rzymie przez hollywoodzkiego reżysera Johna Hustona, który zaangażował go do roli Abla w filmie Biblia (La Bibbia, 1966). Drogę do Hollywood otworzyły mu kreacje samotnego mściciela w spaghetti westernach – Django (1966), Do widzenia, Teksas (Texas, Addio, 1966), Brutal i zwierzak (Tempo di Massacro, 1966) i Django 2: il grande ritorno (1987). Za rolę Lancelota Du Laca w musicalu Camelot (1967) otrzymał nominację do nagrody Złotego Globu jako Obiecujący Nowy Przybysz, a na planie filmowym poznał swoją przyszłą partnerkę życiową Vanessę Redgrave. Mają syna Carlo Gabriela (ur. 16 września 1969 w Londynie). Franco Nero i Vanessa Redgrave pobrali się 31 grudnia 2006. Kolejna rola Cygana w melodramacie Dziewica i Cygan (The Virgin and the Gypsy, 1970) przyniosła mu nominację do Złotego Lauru. Uznanie krytyków i publiczności zdobył udziałem w dramacie Tristana (1970) z Catherine Deneuve, telewizyjnym dramacie biograficznym ABC Legenda Valentino (The Legend of Valentino, 1975) w reż. Melville’a Shavelsona jako Rudolph Valentino, wojennym Komandosi z Navarony (Force 10 from Navarone, 1978), dramacie Querelle (1982) jako gejowski porucznik z Jeanne Moreau, dramacie sensacyjnym Wejście Ninja (Enter the Ninja, 1981) i dreszczowcu Szklana pułapka 2 (Die Hard 2, 1990) u boku Bruce’a Willisa.
Franco Nero, właściwie Francesco Clemente Giuseppe Sparanero (ur. 23 listopada 1941 w San Prospero Parmense w Parmie) – włoski aktor. Urodził się w San Prospero Parmense, w Parmie jako syn sierżanta policji Carlo Gabriel Nero i Franquito Sparanero. Dorastał w Bedonii i Mediolanie. W wieku sześciu lat brał udział w przedstawieniach przygotowywanych pod opieką księdza miejscowej parafii na przedmieściach Parmy. Studiował przez jakiś czas ekonomię na Facoltà di Economia e Commercio i Piccolo Teatro di Milano w Mediolanie. Pojawił się w popularnej włoskiej foto-powieści i występował w okazjonalnych w nocnych klubach. Po debiucie na dużym ekranie w czarno-białym filmie Przepalona skóra (Pelle viva, 1962), zagrał niewielką rolę w komedii Celestina (La Celestina P...R..., 1965). Rok później zosta

Katalog wideo