Antoine de Saint-Exupéry

Antoine Marie Jean-Baptiste Roger de Saint-Exupéry, wym. ɑ̃twan də sɛ̃t‿ɛɡzypeʁi (ur. 29 czerwca 1900 w Lyonie, zm. 31 lipca 1944 w Marsylii) – francuski pilot, pisarz i poeta. Autor Małego Księcia (1943), jednego z najważniejszych utworów literackich XX wieku. Urodził się w Lyonie w rodzinie arystokratycznej jako syn hrabiego Jeana de Saint-Exupéry. Gdy miał 4 lata, zmarł jego ojciec, a Antoine z matką oraz rodzeństwem zamieszkali w zamku u ciotki. Uczył się w szkołach katolickich prowadzonych przez jezuitów. W wieku 12 lat odbył pierwszy lot samolotem jako pasażer, wtedy też przerobił swój rower, dodając mu skrzydła. Zamierzał wstąpić do szkoły morskiej, nie zdał jednak egzaminu wstępnego. W 1919 podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych. W 1921 r. uzyskał kwalifikacje pilota cywilnego, a rok później – pilota wojskowego w centrum szkolenia pilotów wojskowych w Istres. W lotnictwie wojskowym służył krótko, gdyż wskutek wypadku, w którym został ranny, przeniesiono go w 1923 do rezerwy w stopniu podporucznika. W październiku 1926 podjął pracę w Towarzystwie Lotniczym Latécoère, latając pomiędzy Francją i Afryką, głównie przewożąc pocztę, na trasie Tuluza – Casablanca – Dakar. Od 1929 do 1931 pracował jako dyrektor oddziału Latécoère Aeroposta Argentina w Argentynie, gdzie poznał Consuelę Suncin Sandoval de Gómez, z którą ożenił się w marcu 1931 po powrocie do Francji. Wykonując swoją pracę w oddziale Latécoère Aeroposta Argentina, kilkukrotnie lądował na brazylijskiej wyspie Santa Catarina. We Francji nadal latał w służbie pocztowej. W grudniu 1935 podjął próbę rekordowego przelotu na trasie Paryż – Sajgon samolotem Caudron Simoun, ale rozbił maszynę na Pustyni Libijskiej. Podczas wojny domowej w Hiszpanii był korespondentem prasy francuskiej. W styczniu 1938 podjął próbę przelotu na trasie Nowy Jork – Ziemia Ognista, lecz w Gwatemali uległ wypadkowi. Odniósł przy tym poważne obrażenia, których skutkiem był trwały niedowład lewego ramienia. Doświadczenia lotnicze Antoine’a de Saint-Exupéry znalazły odbicie w jego twórczości. Pierwsze opowiadanie L’Aviateur (Lotnik) opublikował w 1926, a w 1928 wydał powieść Courrier sud (Poczta na południe). W 1931 napisał Nocny lot, a w 1939 – Ziemię, planetę ludzi, za którą otrzymał Grand Prix Akademii Francuskiej. Po wybuchu II wojny światowej jako kapitan latał we francuskim dywizjonie rozpoznawczym GR II/33 stacjonującym w Orconte, wykonując kilka lotów bojowych. Po zajęciu Francji przez Niemcy został ze swą eskadrą ewakuowany do Algieru (17 czerwca 1940), a następnie po demobilizacji powrócił do Francji. W grudniu 1940 przedostał się przez Portugalię do USA, gdzie zajmował się pisarstwem. Pobyt na emigracji trwał dwa i pół roku i zaowocował trzema utworami: Pilot wojenny (luty 1942), List do zakładnika (luty 1943) oraz Mały Książę (kwiecień 1943). Mimo zaawansowanego wieku jak na pilota bojowego (wiek pilotów wojskowych nie mógł przekraczać 35 lat, a pisarz miał 43 lata), wykorzystując swe możliwości i wpływy, uzyskał przydział do lotnictwa Wolnych Francuzów, podległego amerykańskiemu dowództwu. Latał w dywizjonie rozpoznawczym GR II/33 na dwusilnikowych szybkich samolotach rozpoznawczych F-5B Lightning (wersja myśliwca P-38). Po wykonaniu dwóch misji bojowych 14 czerwca i 21 lipca 1943 z Tunezji nad Francję, uszkodził samolot przy lądowaniu i został w lotach zawieszony. Przywrócony do nich 16 maja 1944, latał w misjach rozpoznawczych z Korsyki. Awansowany do stopnia majora. 31 lipca 1944 o 8.45 (rano) wystartował do dziewiątego lotu bojowego z zadaniem wykonania zdjęć zgrupowania niemieckich wojsk koło Lyonu, z którego już nie powrócił. Przez wiele lat dokładny los samolotu Antoine’a de Saint-Exupéry nie był znany, krążyły też różne hipotezy co do przyczyny jego śmierci, włączając w to samobójstwo. W 1998 roku rybak wyłowił z Morza Śródziemnego w okolicy Marsylii bransoletkę należącą do pisarza, aczkolwiek podejrzewano fałszerstwo. W 2003 roku jednak odnaleziono na dnie morza części jego samolotu, zidentyfikowane w 2004 roku dzięki zachowanym numerom seryjnym. Przekazano je następnie w charakterze eksponatów do Muzeum Lotnictwa i Astronautyki Le Bourget. Jego maszyna zatonęła w pobliżu wyspy Frioul, niedaleko Marsylii. Najprawdopodobniej została zestrzelona przez niemiecki myśliwiec Fw 190 A-8 pilotowany przez Roberta Heichelle, który zgłaszał zestrzelenie atakującego go Lightninga z francuskimi znakami 31 lipca ok. godz. 12:06. Do zestrzelenia Saint-Exupéry’ego przyznał się też w książce Saint-Exupéry: Ostatnia tajemnica (autorzy: Jacques Pradel i Luc Vanrell) niemiecki pilot Horst Rippert, z zastrzeżeniem braku absolutnej pewności co do tożsamości pilota zestrzelonego samolotu.