Eduard Limonov

Eduard Limonow (ros. Эдуард Лимонов, właśc. Eduard Wieniaminowicz Sawienko (ros. Эдуард Вениаминович Савенко); ur. 22 lutego 1943 w Dzierżyńsku, Rosyjska Federacyjna SRR, zm. 17 marca 2020 w Moskwie) – rosyjski pisarz, poeta, dziennikarz, polityk, przewodniczący Partii Narodowo-Bolszewickiej, redaktor naczelny gazety partyjnej „Limonka”. Był synem oficera wojsk NKWD. Młode lata spędził w Charkowie (wschodnia Ukraina). W 1958 zaczął pisać wiersze, literaturą zajmował się od 1965. W latach 1958–1963 figurował w milicyjnym rejestrze, wielokrotnie podlegał administracyjnej karze aresztu. W styczniu 1958 roku obrabował sklep. Pracował m.in. jako hutnik, monter wysokościowy, krawiec i handlarz książek. W 1966 po raz pierwszy przyjechał do Moskwy, gdzie przebywał bez obowiązkowego pozwolenia na pobyt. Zarabiał na życie szyjąc spodnie. W 1967 przybywa do Moskwy po raz drugi, zaznajamia się ze środowiskiem moskiewskiego podziemia literackiego. W latach 1968–1969 zaczął pisać krótkie awangardowe opowiadania. Za pomocą własnych środków udało mu się w niskim nakładzie wydać pięć tomików wierszy. Wiosną 1974 otrzymał pozwolenie na wyjazd z ZSRR. W USA często zmieniał miejsce pracy, łącznie pracował w 13 zawodach, m.in. jako kamieniarz, kelner, guwerner. W latach 1975–1976 pracował jako korektor w nowojorskiej gazecie rosyjskich emigrantów „Nowoje Russkoje Słowo”. W latach 1975–1976 uczestniczył w spotkaniach i pracach amerykańskich trockistów z Socialist Workers Party. W maju 1976 razem z korektorem „Nowego Russkowo Słowa” Walentynem Prusakowym pikietował redakcje „New York Times”.