Oleg Yankovskiy

Oleg Iwanowicz Jankowski (ros. Олег Иванович Янковский; ur. 23 lutego 1944 w Żezkazganie, ZSRR, zm. 20 maja 2009 w Moskwie) – rosyjski aktor teatralny i filmowy oraz reżyser polskiego pochodzenia, Ludowy Artysta ZSRR (1991). Oleg Jankowski urodził się w Kazachstanie. Jego ojciec, Jan (później zm. na Iwan), sztabskapitan Lejb-gwardyjskiego Pułku Siemionowskiego, pochodził z polskiej szlachty. W latach 30. kilkakrotnie był aresztowany i wypuszczany, w latach 50. zesłany wraz z rodziną do Kazachstanu, zmarł w 1953 w Saratowie. Oleg w 1957 mieszkał u starszego brata, Rościsława, który był aktorem w Mińsku. Po powrocie do Saratowa wstąpił do szkoły teatralnej, którą skończył w 1965. Zaangażował się do tamtejszego teatru, a od 1973 występował na deskach moskiewskiego teatru „Lenkom” pod kierunkiem Marka Zacharowa. W filmie debiutował w 1968 rolą w dramacie wojennym Tarcza i miecz. Popularność poza granicami ZSRR zdobył rolami w filach Andrieja Tarkowskiego Zwierciadło (1975) i Nostalgia (1983). Od 1993 był szefem dorocznego festiwalu filmów rosyjskich „Kinotawr” w Soczi. Został odznaczony m.in. Orderem Zasług dla Ojczyzny II, III i IV klasy (2009, 2007, 1995). Ludowy Artysta ZSRR (1991), laureat Nagrody Państwowej ZSRR (1987) oraz dwukrotnie Nagrody Państwowej Federacji Rosyjskiej (1996, 2002). Był żonaty z aktorką Ludmiłą Zoriną, syn Filip także jest aktorem i reżyserem. Oleg Jankowski zmarł na raka trzustki. Został Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.