Martin Brown

Mary Flora Bell (ur. 26 maja 1957 w Newcastle upon Tyne) – brytyjska nieletnia morderczyni, w grudniu 1968 uznana za winną zabicia czteroletniego Martina Browna i trzyletniego Briana Howe. W chwili popełnienia zbrodni miała 11 lat. Matka Mary, Betty, była prostytutką, często nieobecną w domu, gdyż pracowała w Glasgow. Zaszła w ciążę w wieku 16 lat. Jej pierwszym dzieckiem była Mary. Ojca nie ustalono, ale Betty uważała, że był to Billy Bell – notoryczny przestępca, między innymi zatrzymany za napad z bronią w ręku. Poślubił ją jakiś czas po urodzeniu dziewczynki. Niektórzy członkowie rodziny zapewniają, że Betty próbowała przynajmniej jeden raz zabić córkę i stworzyć pozory, by wyglądało to na wypadek. Sama dziewczynka utrzymywała, że matka zmuszała ją do nierządu od piątego roku życia. Bell dorastała w Scotswood na terenie Newcastle upon Tyne – biednej dzielnicy o wysokiej przestępczości. Jej drobne wykroczenia, obejmujące kradzieże, bicie innych dzieci w szkole i wandalizmy, nie zwróciły uwagi otoczenia. 25 maja 1968 roku Bell udusiła czteroletniego Martina Browna, najprawdopodobniej bez udziału osób trzecich. Po tym morderstwie razem z trzynastoletnią przyjaciółką, Normą Bell (pomimo takiego samego nazwiska dziewczynki nie były spokrewnione), zdemolowały żłobek dziecięcy w Scotswood, w którym zostawiły spisane na kartkach papieru informacje o popełnieniu morderstwa i zamiarze dokonania zbrodni ponownie. Policja Newcastle uznała je za żart. 31 lipca 1968 roku Mary i Norma brały udział w morderstwie trzyletniego Briana Howe. Policja znalazła jego zwłoki o godzinie 23:10 w tym samym rejonie Scotswood. Były przykryte trawą i chwastami. Chłopiec został uduszony. W pobliżu znajdowała się para zepsutych nożyc i pukiel włosów. Zwłoki dziecka miały ślady cięcia na udach i okaleczone genitalia. Policja stwierdziła ponadto, że morderca musiał wrócić na miejsce zdarzenia już po uduszeniu ofiary – okaleczenia zostały dokonane później. Wśród dzieci przesłuchiwanych w związku z rozpoczętym śledztwem była Mary Bell i Norma Bell. Dziewczynki wzbudziły zainteresowanie policji swoim dziwnym zachowaniem podczas przesłuchań. Trzynastoletnia Norma okazywała podekscytowanie morderstwem, uśmiechała się w trakcie przesłuchań i zdawało się, że postrzega całe zdarzenie jako żart. Jedenastoletnia Mary również zachowywała się osobliwie i odpowiadała na pytania śledczych w bardzo wymijający sposób. Jedenastolatka zeznała także, że w dniu morderstwa Briana widziała ofiarę w towarzystwie ośmioletniego chłopca, który miał uderzyć trzylatka i bawić się nożyczkami. Wskazany ośmiolatek był w czasie popełniania zbrodni na lotnisku, a informacja o tym, że przy zwłokach Briana odnaleziono nożyczki, była utajniona. Dzięki temu zeznaniu policja miała pewność, że dziewczynka jest w jakiś sposób wmieszana w sprawę morderstw. W dniu pogrzebu Briana Howe policjant zaobserwował również, że Mary uśmiecha się i zaciera ręce na widok trumny wynoszonej z domu chłopca. Norma Bell została przesłuchana ponownie i tym razem wyznała, że Mary zabiła chłopca, a następnie zabrała ją w miejsce zbrodni, aby pokazać jej ciało kilkulatka. Nieletnia morderczyni miała go udusić gołymi rękami, czerpiąc z czynu przyjemność. Podczas ponownego przesłuchania Mary do niczego się nie przyznała, oskarżając Normę o kłamstwo i próbę wpędzenia ją w kłopoty. Przy kolejnym przesłuchaniu twierdziła już jednak, że była obecna przy popełnianiu zbrodni, ale to Norma dokonała morderstwa. Obie dziewczynki zostały aresztowane. Po aresztowaniu Mary i Norma zostały umieszczone na posterunku policji Newcastle West.