Eddie Griffin

Edward „Eddie” Griffin, Jr. (ur. 15 lipca 1968 w Kansas City) – amerykański komik, aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy. Urodził się w Kansas City i był wychowywany przez swoją samotną matkę, Doris Thomas, operatorkę firmy telefonicznej. Jego rodzina była Świadkami Jehowy. Ukończył Lincoln High School w Kansas City w Missouri. W 1984, mając 16 lat, przeniósł się do Compton w Kalifornii, aby zamieszkać ze swoimi kuzynami. Później został ojcem i zaciągnął się do United States Navy, ale w ciągu kilku miesięcy został zwolniony za używanie marihuany. Po odsiadce sześciu miesiącach w więzieniu za napaść po walce, związał koniec z końcem, tańcząc i malując mieszkania. W 1989 odważył się wystąpić na amatorskiej scenie w lokalnym klubie komediowym i zdobył owację na stojąco opowiadając o rodzinnych historiach. Wkrótce rozwijając osobisty styl, przypominający takich klasycznych komików, jak Richard Pryor i Redd Foxx, Griffin zyskał dalsze uznanie podczas trasy po 22 miastach, a później w serii improwizowanych występów w popularnym Comic Store w Los Angeles. Występował w programie HBO Russell Simmons Def Comedy Jam oraz w nominowanym do nagrody Cable Ace programie specjalnym Griffin. Wkrótce zadebiutował na kinowym ekranie jako klubowy didżej w komedii sensacyjnej Tony’ego Scotta Ostatni skaut (1991) u boku Bruce’a Willisa. Grał tytułową postać Eddiego Shermana w sitcomie UPN Malcolm & Eddie (1996–2000) z Malcolmem-Jamalem Warnerem. Pojawił się też w teledyskach: „Gin and Juice” (1993) rapera Snoop Doggy Dogga i Daza Dillingera w reż. Dr. Dre w roli imprezowicza, „Honey” (1997) Mariah Carey jako porywacz / członek organizacji D.U.N.C.E., „Can’t Nobody Hold Me Down” (1997) Puffa Daddy’ego w roli pasażera samochodu oraz „Take Ya Home” (2001) Bow Wowa jako właściciel sklepu. W Chappelle’s Show (2004) wystąpił w skeczu „World Series of Dice” jako Grits n ’Gravy.