Vladimir Golovanov

Władimir Władimirowicz Bortko (ur. 7 maja 1946 w Moskwie) – rosyjski reżyser, scenarzysta, producent filmowy, Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej (2000), Zasłużony Działacz Sztuki Federacji Rosyjskiej (1994), Narodowy Artysta Ukrainy (2003), laureat Państwowej Nagrody Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej za serial Psie serce (1988), kawaler Orderu Honoru (2006), deputowany rosyjskiej Dumy Państwowej i zastępca przedstawiciela komitetu Dumy Państwowej w sprawach kultury. Urodził się w rodzinie reżysera teatralnego Władimira Bortko i aktorki Mariny Zacharenko. Został wychowany w rodzinie ukraińskiego dramaturga Aleksandra Kornejczuka, który był jego ojczymem. Po ukończeniu kijowskiego technikum geologicznego (1965) i służbie w armii (1965-1966) pracował jako elektryk w Kijowie. W roku 1969 wstąpił do Państwowego instytutu sztuk teatralnych im. I.K. Karpenko-Karego w Kijowie. Ukończywszy szkołę w 1974 roku, pracował jako asystent reżysera, potem jako producent filmowy i w 1975 roku stworzył swój pierwszy film Kanał. W 1980 roku został producentem w wytwórni filmowej Lenfilm, gdzie stworzył swoje kolejne dzieło Komisja śledcza. Władimir Bortko zyskał popularność dzięki komedii Blondynka za rogiem, w rolach głównych wystąpili Andriej Mironow i Tatiana Dogilewa. Ekranizacja opowiadania Michaiła Bułhakowa Psie serce zapewniła Władimirowi Bortko światowy sukces i uznanie w środowisku filmowym – film został pokazany na festiwalu Grand Prix w Perugii. Rola profesora Filipa Preobrażeńskiego jest jedną z najlepszych kreacji Jewgienija Jewstingiejewa, natomiast rola Szarikowa zapoczątkowała karierę Władimira Tołokonnikowa. W 1991 roku wszedł na ekrany kin dramat wojenny Morderczy Afganistan, w którym wystąpił włoski aktor Michele Placido. Po nakręceniu komedii Powodzenia, panowie! oraz dramatu Cyrk spłonął i klauni się rozbiegli Bortko pod pseudonimem Jan Chudokormow stworzył kilka sezonów serialu telewizyjnego Ulice rozbitych lamp.