Richard Chamberlain

Richard Chamberlain, właśc. George Richard Chamberlain (ur. 31 marca 1934 w Beverly Hills) – amerykański aktor telewizyjny, filmowy i teatralny. Urodził się w Beverly Hills jako drugi syn fabrykanta/sprzedawcy w firmie Charlesa A. Chamberlaina i śpiewaczki W. Elsy Matthews. Jego rodzice byli aktywnymi i długoletnimi stałymi członkami Anonimowych Alkoholików i Alanon. Wychowywał się ze starszym bratem Billem (ur. 1926). W 1952 ukończył szkołę średnią w Beverly Hills. Uczęszczał potem na kierunek Sztuki Stosowanej w Pomona College w Clermont w stanie Kalifornia, gdzie występował w przedstawieniach studenckich w grupach teatralnych i zdecydował, że aktorstwo to jego prawdziwe powołanie. Po dwóch latach służby wojskowej w Korei (zdobył stopień sierżanta) powrócił do Hollywood. W latach 1957-58 uczęszczał na kurs aktorski pod kierunkiem Jeffa Coreya. Po raz pierwszy na małym ekranie wystąpił w jednym z odcinków serialu Alfred Hitchcock przedstawia (Alfred Hitchcock Presents, 1959). Rok później zadebiutował na kinowym ekranie w dramacie kryminalnym Tajemnica fioletowej rafy (The Secret of the Purple Reef, 1960) u boku Petera Falka. Światowy rozgłos zyskał dzięki tytułowej roli lekarza Jamesa Kildare w serialu NBC Doktor Kildare (Dr. Kildare, 1961-66), za którą otrzymał Złoty Glob w kategorii „Najlepszy gwiazdor telewizyjny 1963”, a w 2003 roku był nominowany do kalifornijskiej nagrody TV Land. W 1966 roku wystąpił na scenie Broadwayu w musicalu Trumana Capote’a Śniadanie u Tiffany’ego (Breakfast at Tiffany’s) z Mary Tyler Moore, a następnie zagrał w spektaklach: Noc iguany (The Night of the Iguana, od 16 grudnia 1976 do 20 lutego 1977), Seans (Blithe Spirit, 1987), My Fair Lady w roli profesora Higginsa (od 9 grudnia 1993 do 1 maja 1994) i Dźwięki Muzyki (The Sound of Music, od 12 marca 1998 do 20 czerwca 1999), a także podróżował ze spektaklem Monty Python Spamalot i trafił na Off-Broadway w przedstawieniu Joy. Zapadł w pamięć jako Oktawian August w ekranizacji sztuki Williama Szekspira Juliusz Cezar (Julius Caesar, 1970) z tytułową rolą Johna Gielguda i Charltonem Hestonem w roli Marka Antoniusza. Wcielił się w szekspirowskiego Hamleta w jednym z odcinków serialu CBS Hallmarkowa Sala Sławy (Hallmark Hall of Fame, 1970). W 1965 zagrał główną rolę w melodramacie Radość o poranku (Joy In The Morning), w którym zaśpiewał też tytułową piosenkę. Odniósł sukces w adaptacjach powieści Aleksandra Dumasa w reżyserii Richarda Lestera – Trzej muszkieterowie (The Three Musketeers, 1973), Czterej muszkieterowie (The Four Musketeers, 1974) i Powrót muszkieterów (The Return of the Musketeers, 1989) jako Aramis oraz Hrabia Monte Christo (The Count of Monte Cristo, 1975) jako nieskazitelnie uczciwy i dość naiwny młody marynarz-idealista Edmund Dantes. Zwrócił na siebie uwagę w kinowych produkcjach takich jak Płonący wieżowiec (The Towering Inferno, 1974) Johna Guillermina ze Steve’em McQueenem i Paulem Newmanem, musicalu Pantofelek i róża (The Slipper and the Rose, 1976) w roli księcia Edwarda i Ostatnia fala (The Last Wave, 1977) Petera Weira. Został laureatem nagrody Złotego Globu za kreację angielskiego żeglarza majora Johna Blackthorne/Anjin-sana w miniserialu NBC Szogun (Shogun, 1980) oraz za rolę księdza Ralpha de Bricassarta w miniserialu ABC Ptaki ciernistych krzewów (The Thorn Birds, 1983).