Frederic Forrest

Frederic Fenimore Forrest Jr., bardziej znany jako Frederic Forrest (ur. 23 grudnia 1936 r. w Waxahachie w stanie Teksas) – amerykański aktor filmowy nominowany do Oscara i Złotego Globu za drugoplanową rolę w filmie Róża (1979; reż. Mark Rydell). Urodził się i wychowywał w Waxahachie w Teksasie jako syn Frederica Fenimore’a Forresta i Virginii Allie Virginia Allie (z domu McSpadden). Uczęszczał do Texas Christian University i University of Oklahoma. Zaczął pracować w lokalnej grupie teatralnej w Teksasie. Następnie wyjechać do Nowego Jorku, gdzie uczył się aktorstwa w Actor's Studio Stanforda Meisnera i Lee Strasberga. Zaczął występować się w kawiarni Greenwich Village, na scenie off-Broadwayu i innych eksperymentalnych zespołach teatralnych, m.in. Tom O'Horgan's La Mama. Po gościnnym udziale w jednym z odcinków serialu ABC Mroczne cienie (Dark Shadows, 1967), zagrał postać młodego boksera Johnny’ego Longo w dramacie Brudna piątka (The Filthy Five, 1968). Pojawił się potem w komedii Futz (1969) z Sally Kirkland. Został dostrzeżony w roli młodego indianina Toma Blacka Bulla w hollywoodzkim westernie Kiedy legendy umierają (When the Legends Die, 1972), za którą otrzymał nominację do Złotego Globu. Drugoplanowa rola szofera limuzyny/kochanka głównej bohaterki (granej ptrzez Bette Midler) w melodrmamacie muzycznym Róża (The Rose, 1979) przyniosła mu nominację do Oscara, Złotego Globu i New York Film Critics Circle Award. Za tę postać i kreację Jaya 'Chefa' Hicksa w dramacie wojennym Czas apokalipsy (Apocalypse Now, 1979) w reżyserii Francisa Forda Coppoli zdobył nagrodę National Society of Film Critics. Był jednym z pierwszych aktorów podpisanych do umowy z Coppola's Zoetrope Studios. U Francisa Forda Coppoli zagrał Marka w filmie kryminalnym Rozmowa (The Conversation, 1974), Hanka w romansie Ten od serca (One from the Heart, 1981) oraz Eddiego Deana w filmie biograficznym Tucker. Konstruktor marzeń (Tucker: The Man and His Dream, 1988) o Prestonie Tuckerze. Wcielił się potem w rolę powieściopisarza oficera śledczego Dashiella Hammetta w filmie Hammett (1982). Grywał również dużo w telewizji, m.in. jako Gajusz Petroniusz w miniserialu włoskim Rai 1 Quo vadis? (1985), jako detektyw Bob Keppel dramacie biograficznym NBC Rozważny nieznajomy (The Deliberate Stranger, 1986) z Markiem Harmonem, jako kapitan Richard Jenko w serialu Fox Network 21 Jump Street (1987), jako Blue Duck w miniserialu CBS/Hallmark Na południe od Brazos (Lonesome Dove, 1989), Erskine Caldwell w telefilmie TNT Margaret Bourke-White (The Margaret Bourke-White Story, 1989) z Farrah Fawcett, serialu ABC Młodzi jeźdźcy (The Young Riders, 1992) czy filmie Sajgon: Rok Kota (Saigon, Year of the Cat, 1994). Grał role drugoplanowe w filmach: Dwóch Jake’ów (The Two Jakes, 1990), Upadek (Falling Down, 1993) i Odważny (The Brave, 1996). Był dwukrotnie żonaty z Nancy Ann Whittaker (1960-1963) i aktorką Marilu Henner (1980-1983).