Nina Hartley

Nina Hartley (ur. 11 marca 1959 w Berkeley) – amerykańska aktorka i reżyserka filmów pornograficznych. W 2002 została umieszczona na dziewiątym miejscu na liście 50. największych gwiazd branży porno wszech czasów przez periodyk Adult Video News. Jest najbardziej znana w branży za „bąbelkowy tyłek” („bubble butt”), (często uznawany za „najlepszy tyłek w przemyśle”), sceny międzyrasowe oraz sceny lesbijskie. Urodziła się w Berkeley w stanie Kalifornia jako najmłodsza z czwórki dzieci. Jej ojciec był luteraninem, a matka pochodziła z rodziny żydowskiej ze stanu Alabama. Jej rodzice byli komunistami, którzy nawrócili się na buddyzm, gdy była młoda. Dorastała w San Francisco Bay Area wraz ze starszym rodzeństwem – siostrą i dwoma braćmi. W 1977 ukończyła Berkeley High School w Berkeley. W 1985 z wyróżnieniem ukończyła szkołę pielęgniarską przy San Francisco State University. Była pielęgniarką zarejestrowaną w California Board of Registered Nursing, dopóki jej licencja nie wygasła w 1986. W 1982, na drugim roku w szkole pielęgniarskiej, zaczęła pracować jako striptizerka w Sutter Cinema, a później w Mitchell Brothers O’Farrell Theater. Podczas kolejnych lat nauki, w roku 1984 dostała się do przemysłu pornograficznego. Jej imię Nina wybrano, ponieważ było łatwe do wymówienia dla japońskich turystów, którzy często odwiedzali bar w San Francisco, gdzie tańczyła. Wybrała „Hartley”, ponieważ podobały jej się popularne reklamy z kamerami, które Mariette Hartley tworzyła w tym czasie z Jamesem Garnerem. Jej debiutancki występ w filmie Educating Nina (1984) stał się wielkim hitem. We wrześniu 1989 i w październiku 1991 była na okładce magazynu „Hustler”. Została obsadzona w roli Prudencji w pornograficznej wersji powieści Trzej muszkieterowie wg powieści Aleksandra Dumasa Erotyczne przygody trzech muszkieterów (The Erotic Adventures of the Three Musketeers, 1992) z Chi Chi LaRue (król) i Ronem Jeremym (kapitan). W Madrycie zagrała postać Julie Adams w filmie International Film Group (IFG) Showgirls (1996) w reżyserii José Maríi Ponce obok Hakana Belkirana, Toniego Ribasa, Maxa Cortésa i Ramóna Guevary.