Michael Chang

Michael Chang (chiń. upr. 张德培; chiń. trad. 張德培; pinyin Zhāng Dépéi; ur. 22 lutego 1972 w Hoboken) − amerykański tenisista pochodzenia chińskiego, zwycięzca French Open 1989 w grze pojedynczej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk. Jest synem Joe i Betty z domu Tung, emigrantów tajwańskich, po matce wnukiem dyplomaty Michaela Tunga (m.in. ambasadora Tajwanu w Indiach). Uczęszczał do szkoły w Kalifornii, ale przerwał edukację w stosunkowo młodym wieku, by poświęcić się karierze zawodowego tenisisty. W 2001 roku uczestniczył w kampanii na rzecz przyznania organizacji igrzysk olimpijskich 2008 Pekinowi jako ambasador dobrej woli. Jest zaangażowany w działalność charytatywną i religijną (chrześcijańską). W 2002 opublikował autobiografię Holding Serve: Persevering On and Off the Court. Odniósł wiele sukcesów w amerykańskich rozgrywkach juniorskich (regularnie pokonywał w tym czasie starszego o rok Pete'a Samprasa), zdobywając m.in. tytuł mistrza kraju do lat 18. W 1987 roku debiutował w gronie seniorów, stając się w wieku 16 lat najmłodszym zwycięzcą meczu w turnieju głównym US Open, kiedy pokonał Paula McNamee'a w 4 setach. Również w 1987 jako najmłodszy zawodnik w historii osiągnął półfinał turnieju ATP World Tour w Scottsdale oraz wygrał turniej ATP Challenger Tour w Las Vegas. W 1988 roku oficjalnie przyjął status zawodowca. Wygrał wtedy swój pierwszy turniej ATP World Tour, pokonując w finale w San Francisco Johana Krieka; miał wówczas 16 lat i 7 miesięcy. Dzięki temu wynikowi, a także m.in. osiągnięciu 4 rundy na US Open (pokonał Jonasa Svenssona, przegrał z Andre Agassim), sezon 1988 zakończył w czołowej trzydziestce na świecie. W 1989 osiągnął największy sukces w swojej karierze. Jako pierwszy od ponad 30 lat Amerykanin, wygrał wielkoszlemowy turniej na kortach im. Rolanda Garrosa, pokonując po drodze m.in. Samprasa (6:1, 6:1, 6:1), Ivana Lendla (po 5−setowym pojedynku, w którym faworyzowany czeski lider rankingu nie wykorzystał prowadzenia 2:0 w setach, a Chang zmagał się z kurczami mięśni), Ronalda Agénora, Andrieja Czesnokowa, w finale Stefana Edberga (ponownie w 5 setach). Chang przeszedł do historii tenisa nie tylko jako najmłodszy zwycięzca French Open (17 lat i 3 miesiące), ale także dzięki wielu nietypowym zachowaniom (piłki grane niezwykle wysoko, co pozwalało mu na odpoczynek, serwis z dołu, próby odbioru drugiego podania przeciwnika zaraz za karem serwisowym, co prowokowało do ryzykownych serwisów, a w efekcie często do podwójnych błędów serwisowych). Sukces Changa w Paryżu dał mu awans na pozycję nr 6. w rankingu światowym, a dalsze starty (m.in. 4 runda Wimbledonu i US Open, wygrana w Wembley, finał w San Francisco) pozwoliły mu awansować o jeszcze jedno miejsce w sierpniu 1989, dzięki czemu stał się również najmłodszym tenisistą w historii notowanym w najlepszej "piątce" na świecie. Pod koniec sezonu debiutował w turnieju Tennis Masters Cup.