Bernard-Pierre Donnadieu

Bernard-Pierre Donnadieu (ur. 2 lipca 1949 w Paryżu, zm. 27 grudnia 2010 w Le Chesnay) – francuski aktor filmowy, teatralny i dubbingowy. Bernard-Pierre Donnadieu studiował teatrologię i literaturoznawstwo na Université de Paris III. Karierę teatralną rozpoczął w 1975 roku u Roberta Hosseina w Reims. Grał w Domu Bernardy Alba i Na dnie Gorkiego, gdzie partnerował takim aktorom jak Gérard Desarthe i Isabelle Adjani. Chociaż w dalszej części swojej kariery aktorskiej grał przede wszystkim w filmie i telewizji, dość często wracał na deski sceniczne. poprzez występy z uznanymi reżyserami. W listopadzie 1995 r. wziął udział w premierowej inscenizacji sztuki Edwarda Bonda pt. Mardi w Théâtre National de la Colline w Paryżu. Natomiast w 1999 roku wcielił się w rolę kupca Łopachina w sztuce Wiśniowy sad reżyserowanej przez Georges'a Wilsona. Partnerowali mu Georges Wilson (jako Leonid Gajew) i Marina Vlady (jako ziemianka Raniewska). W sztuce Du cristal a la fumée Jacques'a Attali można było zobaczyć Donnadieu w 2008 roku w Théâtre du Rond-Point. W sezonach 2008 i 2009 grał w Théâtre national w Nicei. Od połowy lat 70. XX wieku grał role drugoplanowe u znanych reżyserów m.in. Lokatorze Romana Polańskiego, Si c’était à refaire Claude'a Leloucha, Ciało mojego wroga Henri Verneuila oraz Życie jest powieścią Alaina Resnais'go. Pierwszą znaczniejszą rolę w filmie zagrał jako inspektor Farges w filmie akcji Zawodowiec, w którym partnerował mu Jean-Paul Belmondo. W latach 80. XX wieku często był obsadzany w rolach brutalnych gangsterów i złoczyńców m.in. u boku Bernarda Giraudeau w dramacie kryminalnym Ulica barbarzyńców (1984). Za tę rolę został nominowany do nagrody Césara w kategorii aktor drugoplanowy. W tego typu rolach, wystąpił też w filmie L'Indic (1983) jako „anioł śmierci” Malaggione lub psychopatyczny ojciec Raymond Lemorne w dreszczowcu Bez śladu (1988). W historycznym dramacie Beatrice (1987) z czasów średniowiecza w reżyserii Bertranda Taverniera gra rolę rycerza, o zwichniętej psychice, na którą wpływ miały przeżycia z dzieciństwa. W tym filmie występuje z Julie Delpy, grającą jego córkę, która chce go ratować przed szaleństwem i przemocą. W latach 90. Donnadieu grał bardziej zróżnicowane role w filmie i produkcjach telewizyjnych. Były to: rola izraelskiego biologa molekularnego Dr Eli Kaplan w miniserialu Mit den Clowns kamen die Tränen według powieści Johannes Mario Simmela, Karola Wielkiego we francuskim telewizyjnym filmie dokumentalnym, podpułkownika Henri w filmie telewizyjnym Sprawa Dreyfusa (1995), Napoleona Bonaparte w produkcji telewizyjnej Austerlitz, długi marsz Napoleona do zwycięstwa.