Richard Branson

Richard Charles Nicholas Branson (ur. 18 lipca 1950 w Londynie) – brytyjski przedsiębiorca, miliarder, twórca obejmującej ponad 400 firm Virgin Group. W rankingu z roku 2016 magazyn Forbes wyceniał jego majątek na 4,9 miliardów dolarów. Branson urodził się w dzielnicy Blackheath w południowym Londynie, jako najstarszy syn adwokata Edwarda Jamesa Bransona (1918–2011) i Eve Huntley Branson (z domu Flindt) (1924–2021). Jego dziadek był sędzią Sądu Najwyższego. Pomimo rodzinnych tradycji prawniczych Branson nie poszedł śladami ojca i dziadka. Nie był dobrym uczniem, w czym na pewno nie pomagała mu dysleksja. Kilkunastokrotnie był wyrzucany ze szkół, jednak z czasem odkrył w sobie wyjątkową umiejętność zjednywania sobie ludzi[potrzebny przypis]. Początkowo Branson miał dosyć nietypowe pomysły na biznes. Niestety ani sprzedaż świątecznych drzewek, ani papużek falistych nie zakończyły się sukcesem. Skuteczny okazał się dopiero kolejny pomysł. Branson zaczął działalność w przemyśle muzycznym. W kościelnej krypcie powstał jego magazyn „Student“. Pismo promowało popularne nagrania i natychmiast odniosło duży sukces. Do udzielenia wywiadów udało mu się nakłonić takie gwiazdy jak Mick Jagger czy John Lennon. Jednak najpoważniejszą i najbardziej znaczącą decyzję Branson podjął w wieku 20 lat, kiedy to wspólnie z kolegami otworzył sklep muzyczny. Początkowo przyjęli model sprzedaży wysyłkowej, który pozwalał oferować płyty o kilkanaście procent taniej niż w tradycyjnych sklepach. Sklep został nazwany Virgin – był to pomysł jednego z pracowników, a odnosił się do tego, że Branson i jego koledzy byli „dziewicami w biznesie”. Dziś niemal wszystkie przedsiębiorstwa kontrolowane przez Bransona mają w nazwie słowo Virgin. Sklep odniósł potężny sukces i już wkrótce możliwe było otwarcie butiku muzycznego przy prestiżowej ulicy w Londynie – Oxford Street. W 1971 roku Branson był przesłuchiwany w związku ze sprzedażą w sklepach Virgin płyt, które zostały zadeklarowane jako towar eksportowy. Sprawa nigdy nie trafiła do sądu, a Branson zgodził się opłacić należny podatek i grzywnę. Matka Bransona musiała zastawić rodzinny dom, by pomóc spłacić jego zobowiązania. W 1972 roku Branson zainwestował zarobione pieniądze w wytwórnię płytową Virgin Records, którą założył z Nikiem Powellem. Zakupili także wiejską posiadłość, która została przerobiona na studio nagraniowe. Udostępniali je rozpoczynającym kariery muzykom, w tym Mike'owi Oldfieldowi, którego debiutancki album Tubular Bells (1973) był pierwszym wydawnictwem wytwórni i jej ogromnym sukcesem. Rozszedł się w nakładzie 5 mln egzemplarzy, dzięki czemu wytwórnia zarobiła ponad milion funtów. W 1977 Virgin wsławiła się podpisaniem kontraktu z grupą Sex Pistols, która została stanowczo odrzucona przez innych wydawców. Był to kolejny sukces – ponad 5 milionów sprzedanych płyt. Wytwórnia jest także odpowiedzialna za przedstawienie szerszej publiczności takich awangardowych artystów jak Faust i Can. Wytwórnia Bransona stopniowo zdobywając uznanie w branży, podpisała z czasem kontrakty m.in. z: The Rolling Stones, Bryanem Ferrym, Simple Minds, Paulą Abdul, Steve’em Winwoodem, Janet Jackson, Genesis, Philem Collinsem, Peterem Gabrielem i wieloma innymi.