Joanne Woodward

Joanne Gignilliat Trimmier Woodward (ur. 27 lutego 1930 w Thomasville w stanie Georgia) – amerykańska aktorka, laureatka Oscara w 1958 roku dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej. Jako pierwsza osoba odbiła swoją rękę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd (Hollywood Walk of Fame). Joanne od najmłodszych lat chciała występować na scenie. Podobno w trakcie premiery filmu Przeminęło z wiatrem w Atlancie, 9-letnia Joanne przedostała się na paradę gwiazd filmu i usiadła na kolanach u Laurence’a Oliviera, ówczesnego męża Vivien Leigh, odtwarzającej rolę Scarlett O’Hary. Studiowała dramaturgię na Louisiana State University, potem pojechała do Nowego Jorku, aby występować na scenie. Debiutowała w filmie Count Three And Pray z 1955 roku. Grała na Broadwayu. Była również dublerką wraz z innym sławnym, młodym aktorem Paulem Newmanem, który potem został jej mężem. Do dziś zresztą uchodzą za najlepsze małżeństwo w Hollywood. Legenda głosi, że historia ich związku zaczęła się od szantażu. Woodward miała powiedzieć do Newmana, który był wówczas mężem Jackie Witte, że „albo rozwiedziesz się, by się ze mną ożenić, albo przyjmę inną propozycję matrymonialną”. W styczniu 1958 roku po wspólnym występie w filmie Długie, gorące lato wzięli ślub. Rok 1958 okazał się dla niej szczęśliwy nie tylko ze względu na życie prywatne, ale także zawodowe. Dostała wtedy Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej za film Trzy oblicza Ewy. Później Joanne poświęciła się wychowywaniu trzech córek, lecz grała jeszcze sporadycznie w filmach. Otrzymała jeszcze trzy nominacje do Oscara: w 1969 roku za film Rachelo, Rachelo, w 1974 roku za film Summer Wishes, Winter Dreams i w 1991 roku za film Pan i Pani Bridge. W 2005 roku powróciła na ekran, ale tym razem telewizyjny – grając w miniserialu Empire Falls. Za tę drugoplanową rolę została nominowana do nagrody Emmy.