John Cusack

John Paul Cusack (ur. 28 czerwca 1966 w Evanston w stanie Illinois) – amerykański aktor, scenarzysta i producent filmowy. Urodził się w rodzinie katolickiej irlandzkich Amerykanów jako czwarte z pięciorga dzieci reżysera filmów dokumentalnych Dicka Cusacka (ur. 29 sierpnia 1925, zm. 2 czerwca 2003 na raka trzustki) i nauczycielki matematyki i aktywistki politycznej Nancy Cusack. Ma trzy siostry – dwie starsze, Ann (ur. 22 maja 1961) i Joan (ur. 11 października 1962), jedną młodszą, Susie (ur. 1971), oraz starszego brata Billa (ur. 1964). Uczęszczał do szkoły założonej przez rodziców jego przyjaciela Piven Theatre Workshop w Evanston. Występował w lokalnych przedstawieniach i reklamach. Po ukończeniu Evanston Township High School w Evanston, w stanie Illinois, kontynuował naukę na Uniwersytecie Nowojorskim na Manhattanie. Mając siedemnaście lat zadebiutował w komediodramacie Klasa (Class, 1983) u boku Jacqueline Bisset, Roba Lowe i Andrew McCarthy. W 1986 roku w Chicago założył zespół teatralny New Criminals Theatre Company, który stał się jednym z czołowych teatrów w kraju, wyreżyserował cztery sztuki dla New Criminals m.in. Alagazam After the Dog Years i Methusalem, za które w Chicago otrzymał nagrodę im. Josepha Jeffersona. Zyskał rozgłos dzięki występom w komedii romantycznej Johna Hughesa Szesnaście świeczek (Sixteen Candles, 1984) z Molly Ringwald jako Bryce, komedii Roba Reinera Pewna sprawa (The Sure Thing, 1985) jako zakochany autostopowicz, komedii romantycznej Szalone lato (One Crazy Summer, 1986) z Demi Moore, komedii sensacyjnej Stevena Lisbergera Szaleńczy pościg (Hot Pursuit, 1987) z Benem Stillerem, komedii Tytuł taśmy (Tapeheads, 1988) z Timem Robbinsem, dramacie sportowym Spisek ośmiu (Eight Men Out, 1988) z Nancy Travis, Christopherem Lloydem i Charlie Sheenem w roli baseballisty z drużyna 'White Sox' w Chicago i czarnej komedii Stephena Frearsa Naciągacze (The Grifters, 1990) jako mistrz drobnych przekrętów i syn wytrawnej oszustki (Anjelica Huston). Za rolę wierzącego w prostą i czystą miłość Lloyda Doblera, zakochanego w najzdolniejszej uczennicy w szkole w melodramacie Camerona Crowe Nic nie mów (Say Anything..., 1989) został uhonorowany nagrodą krytyków filmowych w Chicago. Pojawił się w dwóch produkcjach Woody’ego Allena – Cienie we mgle (Shadows and Fog, 1992) i Strzały na Broadwayu (Bullets Over Broadway, 1994). Był także współautorem scenariusza do filmu New Crime Productions Zabijanie na śniadanie (Grosse Point Blank, 1997). Za postać szeryfa federalnego Vince Larkina w thrillerze Con Air – lot skazańców (Con Air, 1997) dostał w Los Angeles nagrodę Blockbuster Entertainment. W 1998 znalazł się w obsadzie wielkiej epopei z okresu II wojny światowej - ekranizacji głośnej powieści Jamesa Jonesa Cienka czerwona linia (The Thin Red Line) w reżyserii Terrence’a Malicka. W komediodramacie Mike’a Newella Zmęczenie materiału (Pushing Tin, 1999) z Cate Blanchett, Angeliną Jolie i Billym Bobem Thorntonem był kontrolerem lotu w nowojorskiej przestrzeni powietrznej. Zebrał dobre recenzje i zdobył nominację do nagrody Independent Spirit Award dla Najlepszego Aktora za rolę lalkarza, zdesperowanego urzędnika w niewielkiej firmie LesterCorp, który przenosi się do głowy tytułowego gwiazdora Johna Malkovicha w komedii Być jak John Malkovich (Being John Malkovich, 1999). Jego kreacja właściciela niewielkiego sklepiku muzycznego w Chicago w adaptacji powieści Nicka Hornby’ego Przeboje i podboje (High Fidelity, 2000) w reż. Stephena Frearsa przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu w kategorii najlepszy aktor. W thrillerze Mikaela Håfströma 1408 (2007) wg opowiadania Stephena Kinga wystąpił w roli udręczonego pisarza. Jest jednym z założycieli Freedom of the Press Foundation (Fundacji Wolności Prasy), mającej na celu wspieranie dziennikarstwa, m.in. WikiLeaks, które demaskuje korupcję i nielegalne działania rządów.