Felix Salten

Felix Salten (właściwie Siegmund Salzmann) (ur. 6 września 1869 w Peszcie, zm. 8 października 1945 w Zurychu) – austriacki pisarz żydowskiego pochodzenia. Urodził się w niezamożnej, niewykształconej rodzinie. Trzy tygodnie po narodzinach rodzina Saltena przeniosła się do Wiednia, gdyż miasto w tym okresie zagwarantowało pełne prawa Żydom. We wczesnych latach życia jego przyjacielem był Arthur Schnitzler. Pisarz uzyskał wykształcenie elementarne, po ogłoszeniu bankructwa przez ojca przerwał naukę i rozpoczął pracę w agencji ubezpieczeniowej. W tym okresie zaczął pisać pierwsze poematy i krótkie eseje do gazet. Był jednym z inicjatorów ruchu Młody Wiedeń (Jung Wien) i niedługo potem otrzymał pracę krytyka literackiego w wiedeńskiej prasie (m.in. Berliner Morgenpost). Pisał pod różnymi pseudonimami, publikował średnio jedną książkę w roku, był jednym ze współpracowników a później zawodowych rywali pisarza i krytyka Karla Krausa. W 1902 poślubił Ottillie Metz, z którą miał dwoje dzieci (Paul i Anna-Katherina). W 1923 opublikował swoją najsłynniejszą powieść, Bambi: Opowieść leśna (niem. Bambi. Eine Lebensgeschichte aus dem Walde), która w 1928 została przetłumaczona na język angielski. W 1927 Salten został prezesem austriackiego PEN Clubu. W 1942 odbyła się premiera filmu Bambi będąca adaptacją utworu pisarza (Salten miał sprzedać prawa do filmu Sidneyowi Franklinowi za 1000 dolarów). Adolf Hitler zakazał nabywania książek Saltena w 1936. Pisarz przeniósł się w 1938 do Niemiec, następnie zaś do Szwajcarii, gdzie żył do swojej śmierci.