Tatyana Yukina

Siergiej Kajumowicz Szakurow (ros. Серге́й Каюмович Шаку́ров; ur. 1 stycznia 1942 w Moskwie) – radziecki i rosyjski aktor teatralny i filmowy, Ludowy Artysta RFSRR (1991), laureat Nagrody Państwowej ZSRR (1980), kawaler Orderu Honoru (2002). Urodził się w Moskwie w rodzinie rosyjsko-tatarskiej. Ojciec, Kajum Tufitowicz Szakurow, był zawodowym myśliwym. Matka, Olga Siergiejewna z domu Szczogoliewa, była ciotką znanego radzieckiego karykaturzysty. Siergiej Szakurow jako dziesięciolatek poważnie zajął się akrobatyką, stając się później mistrzem w tej dziedzinie sportu. W siódmej klasie wstąpił do kółka dramatycznego. Po ukończeniu szkoły w 1961 r., z rekomendacji słynnego dramatopisarza Wiktora Rozowa, Szakurow został zapisany do studium przy Centralnym Teatrze Dziecięcym w Moskwie. W 1964 r. ukończył studium i jako młody aktor rozpoczął pracę w moskiewskim Teatrze na Małej Bronnej, debiutując w spektaklu „Śmierć Iwana Groźnego”. Rok później został przyjęty do zespołu Centralnego Teatru Akademickiego Armii Radzieckiej. Od 1971 r. pracował w Teatrze Dramatycznym im. Stanisławskiego. Obecnie jest aktorem Moskiewskiego Teatru Młodego Widza. Ma w swoim dorobku ok. 40 ról teatralnych, m.in. w sztukach L. Tołstoja („Żywy trup”), A. Tołstoja („Śmierć Iwana Groźnego”), A. Czechowa („Iwanow”), W. Szekspira („Hamlet”). Na dużym ekranie zadebiutował w 1966 r., występując w roli głównej w filmie Manosa Zachariasa Jestem żołnierzem, mamo, gdzie zagrał Piegakowa, upartego i niepoddającego się rygorom dyscypliny rekruta, z którym styka się doświadczony starszyna (Walentin Zubkow). Wystąpił w około osiemdziesięciu filmach, m.in. Wadima Abdraszytowa, Andrzeja Wajdy, Andrieja Konczałowskiego, Jegora Konczałowskiego, Emila Loteanu, Nikity Michałkowa, Ałły Surikowej, Piotra Todorowskiego, Marlena Chucyjewa, Swietłany Drużyniny. Został członkiem jury Wyższej Ligi Klubu Wesołych i Bystrych (Высшая лига КВН) – popularnego rosyjskiego teleturnieju o charakterze humorystycznym.