Whitney Houston

Whitney Elizabeth Houston (ur. 9 sierpnia 1963 w Newark, zm. 11 lutego 2012 w Beverly Hills) – amerykańska piosenkarka muzyki pop i R&B, aktorka, producentka filmowa i muzyczna, aranżerka, autorka piosenek i modelka. Według Księgi rekordów Guinnessa była najczęściej nagradzaną artystką muzyczną w dziejach. Z powodu „potężnego, przeszywającego pop-gospelowego głosu” nazywana „The Voice” (Głos). W latach 80. XX wieku, kiedy wciąż dominował rock „białych”, była jedną z afroamerykańskich artystek, które regularnie pojawiały się w MTV. Jej solowy debiutancki album Whitney Houston (1985) został najlepiej sprzedającym się albumem artystki w dziejach. Była pierwszą kobietą, która zadebiutowała na pierwszym miejscu na liście Billboard 200 i jej kolejnych siedem singli pojawiło się na 1. miejscu na liście Billboard Hot 100. W latach 90. wystąpiła w filmie Bodyguard, który odniósł duży sukces kasowy. Ścieżka dźwiękowa do tego filmu była najczęściej kupowanym soundtrackiem w dziejach, a singel I Will Always Love You znalazł się na 4. miejscu w zestawieniu najlepiej sprzedających się kobiecych singli w historii i zajął 16. miejsce na liście najlepiej sprzedających się singli na świecie w zestawieniu wszech czasów. Nakład wszystkich jej płyt sięgnął 200 milionów egzemplarzy. Recording Industry Association of America sklasyfikowało artystkę na 4. miejscu najlepiej sprzedających się wokalistek w USA, gdzie łączna sprzedaż jej albumów przekroczyła 55 milionów egzemplarzy. W 2008 magazyn Billboard umieścił ją na 4. miejscu listy 100 najpopularniejszych artystów. Została także uznana przez magazyn Rolling Stone za jedną ze 100 najlepszych gwiazd muzyki wszech czasów. Sukces Whitney Houston otworzył drzwi do kariery wielu innym ciemnoskórym wokalistkom jak m.in. Beyoncé, Alicia Keys, Janet Jackson czy Anita Baker. Urodziła się w niebezpiecznej dzielnicy Newark w stanie New Jersey, jako trzecie i najmłodsze dziecko Johna Russella Houstona (1920–2003) i gospelowej piosenkarki Emily „Cissy” Houston z domu Drinkard (ur. 1933). Wychowywała się w utalentowanej muzycznie rodzinie baptystów, jej kuzynkami były piosenkarki Dionne Warwick i Dee Dee Warwick, a matką chrzestną została Aretha Franklin. W 1967 po zamieszkach rasowych w Newark, rodzina przeniosła się do domu w East Orange. Matka Whitney często jeździła w trasy koncertowe, m.in. z Elvisem Presleyem i Arethą Franklin, dlatego dziećmi zajmował się głównie ojciec. W szkole ze względu na zbyt jasną karnację była szykanowana i odrzucana przez rówieśników. W wieku 11 lat zaczęła iść w ślady matki i została solistką gospel dziecięcego chóru w baptystycznym Kościele Nowej Nadziei w Newark (ang. New Hope Baptist Church). Jej pierwszym solowym występem w kościele był psalm „Guide Me, O Thou Great Jehovah”. We wrześniu 1975 matka posłała córkę do katolickiej żeńskiej szkoły Mount Saint Dominic Academy w Caldwell (stan New Jersey). W trakcie edukacji szkolnej matka dawała jej lekcje śpiewu. Rodzice Whitney Houston rozwiedli się, kiedy była nastolatką. Oprócz Cissy Houston, Arethy Franklin i Dionne Warwick, Whitney miała również kontakt z muzyką Chaki Khan, Gladys Knight i Roberty Flack, które wywarły na nią wpływ jako wokalistki. W 1980 roku na wakacyjnym obozie poznała 19-letnią Robyn Crawford, która została jej osobistą asystentką (współpraca trwała do 2000 roku) . W 2019 roku ukazała się książka „A Song For You: My Life with Whitney Houston” w której Crawford wyznała, że była w związku z piosenkarką . Od 1976, spędzając dużo czasu z matką podczas jej występów w nocnych klubach w Nowym Jorku, doskonaliła umiejętności wokalne jako członek chórku Cissy Houston.