Jacqueline Kennedy

Jacqueline Lee „Jackie” Bouvier Kennedy Onassis (ur. 28 lipca 1929 w Southampton, zm. 19 maja 1994 w Nowym Jorku) – małżonka 35. prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna F. Kennedy’ego, pierwsza dama od 1961 do śmierci męża w 1963 roku. Była ikoną mody. Jej sławny różowy kostium wykonany według wykroju stworzonego w domu mody Chanel a uszyty w salonie Chez Ninon i kapelusz stał się symbolem zabójstwa jej męża Johna oraz jednym z obrazów lat 60. XX wieku. Jacqueline Lee Bouvier urodziła się 28 lipca 1929 roku w Southampton, jako córka maklera giełdowego Johna Vernona Bouviera III i jego żony Janet Norton Lee. Od dzieciństwa była nazywana „Jackie”. Miała jedną siostrę, Caroline Lee, z którą żyły w bardzo dostatnich warunkach. W 1936 roku rodzice Jacqueline się rozwiedli, a sześć lat później matka, Janet Norton Lee wyszła po raz drugi za mąż, za Hugh Auchinclossa. Dzięki temu rodzina przyszłej pierwszej damy żyła w jeszcze większym luksusie i dostatku. Pomimo rozstania rodziców, Jacqueline pozostawała w ciepłych relacjach z ojcem, spędzając z nim coroczne wakacje w East Hampton, aż do jego śmierci w 1957 roku. Podstawową edukację odebrała w ekskluzywnej, prywatnej szkole Chapin School. Dalsze nauki pobierała w kolejnych szkołach prywatnych: waszyngtońskiej Holton-Amrs i Farmington w Connecticut. Dzięki talentowi lingwistycznemu posługiwała się językami obcymi: francuskim, hiszpańskim i łacińskim. W 1947 roku podjęła studia w Vassar College. Dwa lata później wyjechała do Paryża, gdzie w Sorbonie studiowała sztukę i literaturę francuską. Gdy wróciła do Stanów Zjednoczonych, zapisała się na Uniwersytet George’a Washingtona. W 1951 roku, dzięki protekcji Arthura Krocka, otrzymała posadę w gazecie „Times Herald”, pracując jako fotoreporterka. Przeprowadziła wywiady m.in. z Richardem Nixonem i Johnem Kennedym. Dwa lata później odbyła służbową podróż, do Londynu, na koronację królowej Elżbiety, która okazała się jej dużym sukcesem zawodowym. Swojego przyszłego męża, Johna F. Kennedy’ego, poznała w maju 1951 w domu Charlesa Bartletta. Wkrótce potem zaczęli spotykać się, a ich ślub odbył się 12 września 1953 roku. W podróż poślubną udali się do Acapulco, zaś po powrocie zamieszkali w Waszyngtonie. Pod naciskiem męża Jackie podjęła studia z zakresu historii USA w Georgetown School of Foreign Service. Jej rodzina była związana z Partią Republikańską, jednak po ślubie z senatorem zaczęto wywierać na nią naciski, by zmieniła poglądy i otwarcie poparła Partię Demokratyczną. Brała ona czynny udział w konwencjach partyjnych i na wiecach wyborczych. Jej spotkania z wyborcami, organizacjami kobiecymi, a także konferencje prasowe miały walny wpływ na wynik wyborów prezydenckich w 1960 roku. Po zwycięstwie oboje przeprowadzili się do Białego Domu. Nowa pierwsza dama została ciepło przyjęta i dzięki wydawanym przyjęciom, szybko zyskała poparcie waszyngtońskiej elity. Zapraszała nie tylko polityków i dyplomatów, ale także artystów i naukowców. Gośćmi w Białym Domu byli m.in. Ernest Hemingway, John Steinbeck, Isaac Stern, Pau Casals, Jereme Hines czy Robert Peters. Ponieważ zdaniem Jacqueline, Waszyngton miał mierną sytuację kulturalną, rozpoczęła zbiórkę pieniędzy na budowę John F. Kennedy Center for Performing Arts. Ponadto postanowiła odrestaurować Biały Dom, który, w jej opinii, wyglądał jak hotel. Dokonała odnowienia i wyeksponowania starych mebli, znajdujących się dotąd na strychu i w magazynie. Przekonała także Kongres, aby uznał siedzibę prezydencką za obiekt muzealny i ustanowiła stałego kuratora. Opracowała także przewodnik turystyczno-historyczny: Historic Guide of the White House.