Peter Falk

Peter Michael Falk (ur. 16 września 1927 w Nowym Jorku, zm. 23 czerwca 2011 w Los Angeles) – amerykański aktor. Odtwórca tytułowej roli porucznika w serialu kryminalnym Columbo (1968–1978, 1989–2003), za którą otrzymał cztery nagrody Emmy (1972, 1975, 1976, 1990) i Złoty Glob dla najlepszego aktora w serialu dramatycznym (1973). Urodził się w jako syn Madeline (z domu Hochhauzer) i Michaela Falka. Jego rodzice byli Żydami i urodzili się w Nowym Jorku. Jego przodkami ze strony ojca byli żydowscy emigranci z Rosji, natomiast matki z Polski, Czech i Węgier. Według miejskiej legendy pradziadkami aktora był budapeszteński dziennikarz Miksa Falk i polityk, redaktor naczelny Pester Lloyd, jednakże według badaczy genealogii Miksa Falk nie był przodkiem aktora. Gdy miał trzy lata, z powodu siatkówczaka usunięto mu prawe oko. Przez resztę życia nosił szklaną protezę. Mając 12 lat na obozie letnim wziął udział w inscenizacji Piraci z Penzance. Uczęszczał do Ossining High School. W latach licealnych był wzorowym uczniem i wybitnym sportowcem. Po ukończeniu studiów służył w marynarce handlowej. Później studiował w Hamilton College w Clinton w stanie Nowy Jork, zanim rozpoczął naukę w New School for Social Research, gdzie uzyskał tytuł licencjata w dziedzinie nauk politycznych i w 1953 na Syracuse University, gdzie uzyskał tytuł magistra administracji publicznej. Następnie zaczął pracować jako kucharz. Po nieudanych próbach podjęcia pracy w CIA, pełnił funkcję kierownika budżetu w Connecticut. Realizował jednocześnie swoje ambicje aktorskie, występując z Mark Twain Maskers w Hartford. W 1956 zadebiutował na Broadwayu w roli angielskiego żołnierza w przedstawieniu Święta Joanna z Johnem Cullumem, a także wystąpił w produkcjach off-Broadwayowskich – Zimna śmierć nadchodzi Eugene’a O’Neilla, Wystarczająca głupota u każdego mędrca Aleksandra Ostrowskiego i Fioletowy pył Seána O’Caseya. Występował gościnnie w wielu serialach, w tym Pułapka (Decoy, 1958) z Beverly Garland, Nietykalni (1960–1961), Alfred Hitchcock przedstawia (1961), Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem (1962) i Doktor Kildare (1963). Po raz pierwszy zagrał na kinowym ekranie postać Shorty’ego Waltersa w biograficznym dramacie kryminalnym Pretty Boy Floyd (1960) u boku Johna Ericsona. Za rolę Abe’a Relesa, nowojorskiego żydowskiego gangstera, który był płatnym zabójcą dla Murder, Inc. w biograficznym dramacie kryminalnym Stuarta Rosenberga Murder, Inc. (1960) otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego. Drugą nominację otrzymał rok później za drugoplanową rolę Joy Boya w komediodramacie Franka Capry Arystokracja podziemi (1961) z Bette Davis. Aż dziesięć razy był nominowany do nagrody Emmy za rolę porucznika Columbo (czterokrotnie otrzymał tę nagrodę). Za tę samą rolę był także nominowany dziewięć razy do Złotego Globu, otrzymał go jedynie raz, w 1973. Ogromna popularność serialu Columbo zapewniła mu mocną pozycję w Hollywood, umożliwiającą wybór ambitniejszych ról. Miał na koncie wiele interesujących filmowych kreacji. Zagrał w kilku filmach swego przyjaciela Johna Cassavetesa: Mężowie (1970), Kobieta pod presją (1975), Premiera (1977) i Wielki kłopot (1986). U Wima Wendersa zagrał w Niebie nad Berlinem i kontynuacji tego filmu pt. Tak daleko, tak blisko (1993). W 1990 zagrał tytułowego skrybę w filmie Ciotka Julia i skryba w reż. Jona Amiela.