Giancarlo Giannini

Giancarlo Giannini (ur. 1 sierpnia 1942 w La Spezia) – włoski aktor, nominowany do Oscara. Studiował na rzymskiej Accademia Nazionale d’Arte Drammatica. Debiut filmowy zaliczył niewielką rolą Gerarda Lemaire w dramacie kryminalnym I criminali della metropoli (Fango sulla metropoli, 1965) u boku Tony’ego Kendalla. Pojawiał się w drugoplanowych rolach w Anzio oraz The Secret of Santa Vittoria. Wystąpił też w jednej z głównych ról w filmie Swept Away. W 1976 wystąpił w filmie Siedem piękności Pasqualino. Za tę rolę został nominowany do Oscara w kategorii najlepsza rola męska, co było ciekawe ze względu na to, że jego występ nakręcony był wyłącznie w języku włoskim. Dubbingował również głos Jacka Nicholsona we włoskiej wersji Lśnienia, za co aktor ów przesłał mu gratulacje. Biegła znajomość języka angielskiego Gianniniego zaowocowała wieloma rolami w Hollywood, zwłaszcza inspektora Pazziego w Hannibalu. Aktor ukazał się też w A Walk in the Clouds i Man on Fire. Najbardziej znane role Gianniniego miały miejsce w filmach reżyserowanych przez Linę Wertmüller. Oprócz Swept Away i Siedem piękności Pasqualino zagrał również w The Seduction of Mimi, Love and Anarchy, A Night Full of Rain, a także Francesca e Nunziata. Wcielił się w postać Imperatora Padishah Shaddama IV w trzyczęściowej, telewizyjnej wersji Dune (2000), zrealizowanej na podstawie powieści Franka Herberta. W 2002 roku pojawił się w horrorze Darkness. Wystąpił również w Casino Royale i 007 Quantum of Solace, 21. i 22 części przygód Jamesa Bonda, odgrywając rolę René Mathisa.