Sergei Bobrov

Siarhiej Babrou (biał. Сяргей Баброў; ros. Сергей Бобров, Siergiej Bobrow; ur. w 1978) – białoruski skoczek narciarski, reprezentant kraju. Jego największym sukcesem było zwycięstwo w konkursie na dużej skoczni podczas Zimowej Uniwersjady 1999 w Popradzie (skoczkowie rywalizowali w Szczyrbskim Jeziorze). Jest rekordzistą skoczni MS 1970 A, na której wygrał zawody uniwersjady (rekord – 128,5 m). Zdobył tylko 10 punktów w Pucharze Kontynentalnym (najwyższe miejsce w konkursie to 24.), natomiast w Pucharze Świata takowych nigdy nie zdobył (najwyższe miejsce zajął 24 stycznia 1998 na mamuciej skoczni w Oberstdorfie – zajął wówczas 39. miejsce, a dzień później był 41.). Dwudniowe zawody na Heini-Klopfer-Skiflugschanze były również turniejem o mistrzostwo świata w lotach narciarskich, w którym Babrou zajął 41. miejsce. Uczestniczył także w mistrzostwach świata w 1999, w których zajmował 67. (normalna) i 68. miejsce (duża skocznia). Od marca 1999 nie skacze na zawodach międzynarodowych. Na arenie międzynarodowej zaprezentował się szerzej po raz pierwszy w 1994, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Breitenwang. 27 stycznia 1994 wystąpił w konkursie drużynowym[a], w którym Białoruś zajęła 12. miejsce na 17 ekip. Babrou skakał jednak słabo, bowiem tylko 53 i 52 m (najlepsi uzyskiwali odległości powyżej 80 m). Dało to 5. od końca notę indywidualną w tymże konkursie. Babrou skakał najgorzej w ekipie białoruskiej, zdobywając zaledwie 75,5 pkt. w dwóch skokach, podczas gdy drugi najgorszy wynik ekipy białoruskiej wynosił 116,5 pkt. (uzyskał go Iwan Tutokau)). Trzy dni później w konkursie indywidualnym zajął 65. miejsce (na 73 zawodników) z notą łączną 94,5 pkt. (po skokach na 56,5 i 56 m). 26 lutego 1994 po raz pierwszy wystąpił w zawodach Pucharu Kontynentalnego (PK). W Schönwaldzie zajął 65. miejsce, natomiast dzień później w Titisee-Neustadt był o dwa miejsca wyżej. Były to jego ostatnie starty na międzynarodowej arenie w sezonie. W następnym sezonie zaliczył tylko jeden start na mistrzostwach świata juniorów. W Gällivare zajął 62. miejsce po skokach na 61 i 59,5 m (wyprzedził tylko dwóch zawodników). W MŚJ 1996 zajął indywidualnie 50. miejsce. W marcu 1996 wystąpił w dwóch konkursach PK. W Planicy osiągnął największy sukces w dotychczasowej karierze, zajmując 36. miejsce po skokach na 105 i 97 m. W styczniu 1996 wziął także udział w Mistrzostwach Tatrzańskiego Związku Narciarskiego dla roczników 1978 i młodszych, w których uzyskał czwartą lokatę (skakało 25 zawodników). W październiku 1996 wziął udział w Letnich Mistrzostwach Polski w Zakopanem, w których zajął 49. miejsce. Na międzynarodowej arenie sezon rozpoczął od występu w PK we Frenštácie, odpadając jednak w kwalifikacjach. 14 grudnia 1996 zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w Harrachovie. Odpadł jednak w kwalifikacjach. 15 grudnia 1996 również nie zdołał przejść rundy eliminacyjnej. W pozostałych czterech startach sezonu skakał w Pucharze Kontynentalnym, lecz w trzech konkursach nie zdołał przejść kwalifikacji. Ta sztuka udała mu się tylko w Szczyrbskim Jeziorze, w którym zajął 49. miejsce. W Mistrzostwach Beskidzkiego Okręgowego Związku Narciarskiego w Wiśle zajął czwarte miejsce. W konkursie Pucharu Beskidów zajął 29. miejsce. W kolejnym sezonie skakał już dużo częściej. W lipcu 1997 był 35. w konkursie Pucharu Beskidów. W sierpniu i we wrześniu 1997 zaliczył cztery nieudane konkursy w PK (odpadał bowiem w kwalifikacjach). 12 października 1997 wziął udział po raz drugi w LMP, w których zajął 37. miejsce. 12 grudnia 1997 odpadł w kwalifikacjach Pucharu Świata w Harrachovie. W dniach od 19 do 21 grudnia 1997 wystąpił w trzech konkursach PK w Lahti, w których najwyżej był na 39. miejscu. W połowie stycznia 1998 odpadał w kwalifikacjach PŚ w Zakopanem. W dniach 24 i 25 stycznia 1998 wystąpił na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. Po skokach na 95 i 92 m uplasował się na 41. miejscu w stawce 45 zawodników (z notą łączną 116,9 pkt.). Zawody te były jednocześnie zawodami Pucharu Świata i były to jedyne w karierze Babroua starty w konkursach głównych w zawodach najwyższej rangi (pierwszego dnia zajął najwyższe w karierze 39. miejsce, natomiast w dniu kolejnym był 41. zawodnikiem klasyfikacji).