Shaquille O'Neal

Shaquille Rashaun „Shaq” O’Neal (ur. 6 marca 1972 w Newark) – amerykański koszykarz grający w lidze NBA na pozycji środkowego, czterokrotny mistrz NBA: trzykrotnie z zespołem Los Angeles Lakers i raz z Miami Heat, mistrz olimpijski oraz mistrz świata. W 1989 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American. 25 czerwca 2005 uzyskał tytuł magistra z zarządzania biznesem na Uniwersytecie w Phoenix. 1 czerwca 2011 ogłosił zakończenie kariery sportowej. W maju 2012 uzyskał stopień doktora na uniwersytecie Barry. Shaquille O’Neal do NBA trafił w 1992. Został wybrany w drafcie z numerem pierwszym przez Orlando Magic. W swoim debiutanckim sezonie został uznany najlepszym debiutantem roku oraz ustanowił rekord wszech czasów w liczbie wykonanych wsadów do kosza. W 1995. wystąpił w pierwszym swoim finale, Orlando przegrało jednak z Houston Rockets 0-4, a Shaq przegrał w pojedynku centrów z Hakeemem Olajuwonem. W tymże sezonie zdobył tytuł króla strzelców ligi (drugi tytuł zdobył w sezonie 1999/2000). Zajął drugie miejsce w plebiscycie na MVP sezonu. Reprezentował USA na MŚ w Toronto i IO w Atlancie, zdobywając na obu imprezach złote medale. O’Neal przeszedł do Los Angeles Lakers, w barwach których święcił swe największe triumfy. Zdobył trzy tytuły mistrza NBA (2000, 2001, 2002), za każdym razem zostając najlepszym zawodnikiem finałów. W 2000 został wybrany najlepszym zawodnikiem ligi. Pod wpływem jego ogromnej dominacji w strefie podkoszowej wynikającej z potężnej sylwetki (216 cm wzrostu oraz wagi wahającej się pomiędzy 135 kg na początku kariery a 146 na jej końcu) i nieprzeciętnej siły zmieniono w 2001 przepisy – dozwolono obronę strefową. Również z powodu jego warunków fizycznych musiano wzmocnić konstrukcję koszy w całej lidze po tym, jak kilkakrotnie, wykonując wsady, spowodował ich zniszczenie w sezonie 1992-93. W sezonie 1999/2000 zajął drugie miejsce w głosowaniu na obrońcę roku NBA.