Richard Dreyfuss

Richard Stephen Dreyfus (ur. 29 października 1947 w Nowym Jorku) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, komik, laureat Oscara za główną rolę w filmie Dziewczyna na pożegnanie (1977). Urodził się w Brooklynie w Nowym Jorku, w rodzinie żydowskiej jako syn Geraldine Dreyfus (z domu Robbins; 1921–2000), działaczki na rzecz pokoju i Normana Dreyfusa (1920–2013), adwokata i restauratora. Wychował się w dzielnicy Bayside w Queens w Nowym Jorku. Skomentował, że „dorastał myśląc, że Alfred Dreyfus i [on] są z tej samej rodziny.” Jego ojciec nie lubił Nowego Jorku i wraz z rodziną przeprowadził się do Europy. Kiedy Dreyfuss miał dziewięć lat, jego rodzina przeniosła się do Los Angeles w Kalifornii, gdzie uczęszczał do Beverly Hills High School. Karierę zaczynał w połowie lat 60. od niewielkich ról w serialach telewizyjnych. Na dużym ekranie zadebiutował w 1967 epizodyczną rolą mieszkańca hotelu w słynnym Absolwencie Mike’a Nicholsa. Występował równocześnie na scenach teatralnych. Jedną z pierwszych większych kreacji stworzył w Amerykańskim graffiti George’a Lucasa w 1973. Film ten przyniósł mu pierwszą nominację do Złotego Globu. Na szczyty popularności wyniosły go w latach 70. filmy Stevena Spielberga: Szczęki (1975) i Bliskie spotkania trzeciego stopnia (1977). W 1978 za rolę młodego aktora w melodramacie Dziewczyna na pożegnanie Herberta Rossa zdobył Oscara dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Miał niewiele ponad 30 lat i był wówczas najmłodszym laureatem Oscara w tej kategorii w historii (pozostał nim do 2003 roku, kiedy to Adrien Brody zdobył statuetkę mając niespełna 30 lat). Następne lata nie były dla niego równie udane, nie tylko z powodów zawodowych – w 1982 brał udział w wypadku samochodowym i został aresztowany za posiadanie kokainy. Jednak stopniowo udało mu się odbudować swoją karierę i obecnie[kiedy?] uchodzi za jednego z najlepszych amerykańskich aktorów. Na przełomie lat 80. i 90. wystąpił w tak udanych i popularnych komediach jak: Włóczęga z Beverly Hills (1986), Zasadzka (1987), Dyktator z Paradoru (1988) czy Co z tym Bobem? (1991). W tym okresie zagrał również w kolejnym filmie Spielberga pt. Na zawsze (1989). W 1996 ponownie został nominowany do Oscara, za rolę w dramacie obyczajowym Symfonia życia Stephena Hereka (tym razem statuetki nie otrzymał). Z pierwszego małżeństwa ma troje dzieci, jednym z nich jest aktor i dziennikarz Ben Dreyfuss .