Marion Cotillard

Marion Cotillard (wymowa i) (ur. 30 września 1975 w Paryżu) − francuska aktorka. Laureatka Oscara, Złotego Globu, nagrody BAFTA i Cezara za główną rolę Édith Piaf w muzycznym dramacie biograficznym Niczego nie żałuję – Edith Piaf (2007). Urodziła się w Paryżu, a dorastała w okolicach Orleanu w departamencie Loiret. Jej rodzice to aktorzy oraz nauczyciele teatralni, matka Niseema Theillaud pochodzenia kabylskiego, ojciec Jean-Claude Cotillard to były mim i reżyser teatralny pochodzenia bretońskiego nagrodzony w 2006 nagrodą Molièra. Cotillard ma dwóch młodszych braci bliźniaków, Quentina pisarza i Guillaume’a rzeźbiarza. Debiutowała na scenie jeszcze w dzieciństwie występując w jednej ze sztuk swojego ojca. Ukończyła Konserwatorium teatralne w Orleanie. Po epizodach w spektaklach teatralnych Cotillard zdobyła mając 17 lat drobną rolę epizodyczną w jęz. angielskim w serialu Nieśmiertelny; w kolejnym, 1994 roku, swoją pierwszą rolę w filmie fabularnym a w 1996 kolejne trzy role filmowe. Szeroką rozpoznawalność przyniósł jej występ jako Lilly w kasowym hicie francuskiego kina, komedii Taxi (1998) w reżyserii Gérarda Pirèsa. Za rolę tą nominowana została do nagrody Cezara dla najbardziej obiecującej aktorki. Wystąpiła również w dwóch sequelach filmu (Taxi 2 z 2000 i Taxi 3 z 2003). Autorem scenariusza i producentem tych filmów był Luc Besson. W swoim amerykańskim debiucie w 2003 obsadzona została, w roli drugoplanowej, w filmie Tima Burtona Duża ryba jako francuska żona głównego bohatera. Współpracowała tu z uznanymi aktorami a film odniósł krytyczny i komercyjny sukces. W tym samym roku zagrała w komedii romantycznej Miłość na żądanie jako Sophie Kowalsky, córka polskich imigrantów. W 2004 pojawiła się w dwóch udanych filmach, za rolę w Bardzo długich zaręczynach Jean-Pierre Jeuneta zdobyła Cezara dla najlepszej aktorki drugoplanowej), wystąpiła też w thrillerze Niewinność. W 2005 roku Cotillard zagrała w melodramacie Kawalkada Steve’a Suissa, jako Alizée. Wystąpiła również w dramacie religijnym Maria Abela Ferrary u boku Foresta Whitakera i Juliette Binoche. Następną pojawiła się w podwójnej roli w obrazie Czarna skrzynka Richarda Berry’ego. Wystąpiła też w trzech innych filmach. Rok 2006 przyniósł aktorce rolę w filmie Ridleya Scotta Dobry rok, w którym zagrała postać Fanny Chenal, właścicielki niewielkiej kawiarni w małej miejscowości w Prowansji. W filmie tym wystąpiła u boku takich aktorów jak Russell Crowe czy Abbie Cornish. Znalazła się też m.in. w obsadzie komedii Dikkenek posiadającej we Francji i Belgii status filmu kultowego. Cotillard wybrana została do roli Édith Piaf w biograficznym filmie Niczego nie żałuję – Edith Piaf Oliviera Dahana, zanim jeszcze reżyser się z nią spotkał. Powiedział on, że zauważył podobieństwo w jej oczach do oczu Piaf. Obraz był jednym z najbardziej oczekiwanych filmów w 2007 roku we Francji. Jej rola była powszechnie chwalona, wybitny reżyser teatralny Trevor Nunn określił ją jako „jedną z najwybitniejszych kreacji w historii filmu”.