Melvil Poupaud

Melvil Poupaud (ur. 26 stycznia 1973 w Paryżu) – francuski aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Jego imię zostało zaczerpnięte od amerykańskiego powieściopisarza i poety Hermana Melville’a przez jego matkę Chantal Poupaud. Ma brata Stanislasa znanego jako Yarol Poupaud, gitarzysta francuskiej grupy rockowej F.F.F. (Fédération Française de Fonk; „Fonk” to miks słów Rock i Funk) powstałej w 1987 roku na przedmieściach Paryża. W wieku dziesięciu lat Melvil nagrywał kamerę wideo krótkie filmy w swojej sypialni. Rok później zadebiutował na dużym ekranie w dramacie fantasy Miasteczko piratów (La ville des pirates, 1984). Mając piętnaście lat otrzymał nominację do nagrody Cezara za rolę Thomasa w melodramacie Piętnastolatka (La Fille de 15 ans, 1989). W melodramacie Jeana-Jacques’a Annauda Kochanek (The Lover, 1991) pojawił się jako młodszy brat. Rola Niemca w komediodramacie Normalne ludzie są niewyjątkowi (Les Gens normaux n'ont rien d'exceptionnel, 1993) przyniosła mu kolejną nominację do Cezara. Następnie zagrał postać syna aptekarza w dramacie Elisa (Élisa, 1994) u boku Vanessi Paradis i Gérarda Depardieu. W komedii romantycznej Érica Rohmera Opowieść letnia (Conte d'été, 1996) wystąpił jako zakochany student, który spędza wakacje w bretońskim miasteczku Dinard. W dreszczowcu Genealogia zbrodni (Généalogies d'un crime, 1996) z udziałem Michela Piccolia i Andrzeja Seweryna jako socjopatyczny zabójca swojej ciotki-psychoanalityczki (Catherine Deneuve) zdobył wiele pochwał krytyków. W adaptacji powieści Marcela Prousta Czas odnaleziony (Le Temps retrouvé, 1999) jako książę de Foix partnerował takim sławom jak Catherine Deneuve, Emmanuelle Béart, Vincent Pérez, John Malkovich i Patrice Chéreau. W 2002 roku zrealizował swoją pierwszą solową płytę „Simple appareil”. Zagrał francuskiego męża, który rozwodzi się z amerykańska poetką (Naomi Watts) w zaawansowanej ciąży w komedii romantycznej Jamesa Ivory Rozwód po francusku (Le Divorce, 2003) u boku Kate Hudson, Thierry'ego Lhermitte, Glenn Close i Jeana-Marca Barr. Za postać odnoszącego sukcesy fotografa mody, który dowiaduje się, że cierpi na raka w dramacie François Ozona Czas, który pozostał (Le Temps qui reste, 2004) z Jeanne Moreau został uhonorowany nagrodą na festiwalu filmowym w Valladolid (Hiszpania). W filmie Andy’ego i Larry’ego Wachowskich Speed Racer (2008) pojawił się jako komentator sportowy. Zasiadał w jury Złotej Kamery na 68. MFF w Cannes (2015).