Helen Hunt

Helen Elizabeth Hunt (ur. 15 czerwca 1963 w Culver City) – amerykańska aktorka, reżyserka, scenarzystka i producentka filmowa. Laureatka Złotego Globu i Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w tragikomedii Lepiej być nie może (1997). Urodziła się w Culver City w Kalifornii jako córka Jane Elizabeth (z domu Novis), fotografki, i Gordona Edwynna Hunta, trenera aktorstwa i reżysera. Jej rodzina była pochodzenia żydowskiego. Uczęszczała do Providence High School w Burbank. Uczyła się baletu i przez miesiąc studiowała na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Karierę aktorską rozpoczęła już jako dziecko w latach 70. Mając 8 lat, zaczęła pobierać nauki aktorstwa. W wieku dziesięciu lat po raz pierwszy wystąpiła w roli aktorskiej jako Sarah Sargeant, córka Maggie (Joanna Pettet) i Johna (William Shatner) w telewizyjnym westernie ABC Pamiętnik z prerii (Pioneer Woman, 1973). Debiutowała na kinowym ekranie w roli Tracy Calder, córki inspektora budowlanego (George Segal) w dreszczowcu Jamesa Goldstone’a Rollercoaster (1977). W dramacie telewizyjnym CBS The Miracle of Kathy Miller (1981), opartym na prawdziwej historii wcieliła się w postać nastoletniej sportsmenki Kathy Miller ze Scottsdale w Arizonie, która odnosi ciężkie obrażenia w wypadku samochodowym w 1977. W 1985 grała w nowojorskim Ensemble Studio Theatre w roli Jill w przedstawieniu Been Taken. W komediodramacie Francisa F. Coppoli Peggy Sue wyszła za mąż (1986) wystąpiła w roli Beth Bodell, córki bohaterów granych przez Kathleen Turner i Nicolasa Cage’a. W 1989 trafiła na scenę Broadwayu jako Emily Webb w sztuce Thorntona Wildera Nasze miasto. W 1990 wystąpiła jako Bianca w off-broadwayowskiej inscenizacji Poskromienie złośnicy Williama Szekspira. Przełomem w jej karierze aktorskiej okazała się kreacja Jamie Stemple Buchman, żony Paula Buchmana (Paul Reiser) w sitcomie NBC Szaleję za tobą (Mad About You, 1992–1999), za którą zdobyła cztery nagrody Emmy (1996–1999) i trzykrotnie otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki w serialu komediowym lub musicalu (1994–1995, 1997). Serial pokazywany był przez 7 lat i bił rekordy popularności. Za rolę doktor Jo Harding, która badała przyczyny powstawania tornada w dramacie katastroficznym Jana de Bonta Twister (1996) była nominowana do nagrody MTV Movie Award jako najlepsza aktorka. Kreacja kelnerki i samotnej matki Carol Connelly w komediodramacie Lepiej być nie może (1997) przyniosła jej wiele nagród, w tym Oscara dla najlepszej aktorki. W 1998 powróciła na Broadway w szekspirowskiej komedii Sen nocy letniej w roli Violi. W 2003 wystąpiła na Broadwayu jako Sonia w komedii Yasminy Rezy Life x 3 u boku Johna Turturro. Od lutego 1991 do czerwca 1992 była związana z Erikiem Stoltzem. 17 lipca 1999 wyszła za mąż za Hanka Azarię. 18 grudnia 2000 rozwiedli się. 13 maja 2004 Helen Hunt urodziła córkę Makenę Lei Gordon, której ojcem jest producent filmowy Matthew Carnahan, z którym była w związku w latach 2001–2017.