Stephen Dorff

Stephen Hartley Dorff Jr. (ur. 29 lipca 1973 w Atlancie) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny. Urodził się w Atlancie w stanie Georgia jako starszy syn katoliczki Nancy Lee (z domu Masters) i Stephena Hartleya „Steve’a” Dorffa, żydowskiego kompozytora i producenta muzyki filmowej. Jak twierdził, był trochę wychowany na pół-Żyda. Dorastał w Los Angeles, gdzie pracował jego ojciec. Uczęszczał do kilku szkół prywatnych i został wydalony z pięciu z nich. Jego młodszy brat Andrew (ur. 16 grudnia 1976) podobnie jak ojciec – został muzykiem. Zmarł 19 grudnia 2016 w wieku 40 lat. Po latach ojciec ożenił się po raz drugi z aktorką Lori Dorff, z którą ma dwie córki – Callie (ur. 28 lipca 1997) i Kaitlyn Hannah (ur. 6 marca 2000). Uczył się aktorstwa w Young Actors Space w Van Nuys. Mając 11 lat wziął udział w telewizyjnej reklamie firmy Kraft i Mattel. W wieku 12 lat pojawił się w odcinku dwóch familijnych sitcomów: ABC 45 minut dla Harlemu (Diff’rent Strokes, 1985) – pt. Sam adoptuje dziadka (Sam Adopts a Grandparent) z Conradem Bainem i Garym Colemanem oraz CBS Wciąż Bóbr (Still the Beaver, 1985) – pt. Gladiatorzy (The Gladiators). W telewizyjnym dramacie NBC Jeniec wojenny (In Love and War, 1987) został obsadzony w roli 9-letniego Stana, syna Jamesa B. Stockdale’a (James Woods). Jako 14-latek zadebiutował na kinowym ekranie główną rolą Glena w horrorze Wrota (The Gate, 1987), za którą zdobył nominację do nagrody Saturna w kategorii najlepszy młody aktor i Young Artist Award jako najlepszy młody aktor w horrorze. W następnych latach występował głównie w produkcjach telewizyjnych, w tym w sitcomie Świat według Bundych (Married... with Children, 1989). Za rolę 16-letniego Roberta Mendhama, który odkrywa, że został adoptowany i ukradziony prawdziwym rodzicom w dramacie telewizyjnym CBS Zawsze pamiętam, by kochać cię (Always Remember I Love You, 1990) z Patty Duke i Joan Van Ark została uhonorowana nagrodą Young Artist Award w kategorii najlepszy młody aktor w filmie telewizyjnym, pilocie lub serialu specjalnym. Postać angielskiego 18-letniego P.K., mieszkającego w Afryce podczas II wojny światowej, który dzięki swoim umiejętnościom bokserskim staje się symbolem nadziei w czasie wojny w dramacie sportowym Zew wolności (The Power of the One, 1992) z Morganem Freemanem przyniosła mu nominację do Young Artist Award dla najlepszego młodego aktora w filmie kinowym. W 1992 został laureatem nagrody NATO/ShoWest jako gwiazdor jutra. Jego status obiecującego młodego aktora przypieczętowała kreacja bliskiego przyjaciela Johna Lennona – piątego Beatlesa – Stuarta Sutcliffe’a w biograficznym dramacie muzycznym Backbeat (1994). Otrzymał wiele pochlebnych recenzji za rolę transseksualnego Candy’ego Darlinga w biograficznym dramacie kryminalnym I Shot Andy Warhol (1996). Zagrał postać pasierba handlarza winem u boku Jacka Nicholsona w dreszczowcu Krew i wino (Blood and Wine, 1996). Kandydował do roli Charliego Simmsa w Zapachu kobiety (1992) Martina Bresta i Jacka Dawsona w Titanicu (1997) Jamesa Camerona; ostatecznie był zadowolony, że nie zagrał tej roli, ponieważ zawsze byłby zapamiętany jako „ten facet na łodzi”.