Vincent Cassel

Vincent Cassel, właściwie Vincent Crochon (ur. 23 listopada 1966 w Paryżu) – francuski aktor, reżyser i producent filmowy. Laureat Césara. Wystąpił w filmach: Ocean’s Twelve: Dogrywka (2004) i Ocean’s Thirteen (2007), a także Czarny łabędź (2010). Urodził się w Paryżu jako syn znanego francuskiego aktora Jeana-Pierre’a Cassela (1932-2007) i dziennikarki Sabine Litique. Dorastał wraz z siostrą Olivią (zm.) i bratem Matthiasem 'Rockin' Squat' Crochonem (ur. 1969), muzykiem francuskiego zespołu hardcore rap Assassin. Kiedy miał cztery lata, jego rodzice rozwiedli się. Mając piętnaście lat zdecydował, że w przyszłości zostanie aktorem. W wieku siedemnastu lat uczęszczał do szkoły cyrkowej, gdzie zdobył imponującą sprawność fizyczną i akrobatyczne umiejętności. We wczesnej młodości występował na scenie pod kierunkiem legendarnego reżysera Jean-Luis Barraulta. Swoją karierę filmową rozpoczął w serialu Piękna Angielka (La Belle Anglaise, 1988), zadebiutował w melodramacie Zostać ojcem jest trudno (Les Cigognes n'en font qu'à leur tête, 1989) u boku Christiana Claviera. Następnie wystąpił w komedii Gorąca czekolada (Hot Chocolate, 1992) z Bo Derek, komedii romantycznej Mathieu Kassovitza Kawa mleczna (Métisse, 1993) jako żydowski bokser u boku swojego ojca, dramacie biograficznym Jamesa Ivory’ego Jefferson w Paryżu (Jefferson in Paris, 1995) z Nickiem Nolte, Gwyneth Paltrow i Lambertem Wilsonem i dreszczowcu Krew myśliwego (Le Sang du chasseur, 1995) z Michaelem Biehnem. Wystąpił na scenie Théâtre de la foire w Paryżu w sztuce Ptaki (Les oiseaux). Postać dresiarza Vinza – żydowskiego chuligana z podparyskiego blokowiska w dramacie kryminalnym Kassovitza Nienawiść (La Haine, 1995) z Benoîtem Magimelem przyniosła mu dwie nominacje do nagrody Césara dla najlepszego aktora i obiecującego aktora. W melodramacie Apartament (L'Appartement, 1996) zagrał postać dynamicznego urzędnika dużej firmy informatycznej, który podczas służbowego pobytu w Tokio słyszy głos swojej dawnej miłości, Lisy (Monica Bellucci). W drastycznym kryminale Doberman (Le Dobermann, 1997) wystąpił w roli słynnego bandyty Dobermana, który stoi na czele bardzo nietypowej grupy. W 1997 zadebiutował jako reżyser filmu krótkometrażowego Shabbat Night Fever. Za kreację porywczego porucznika Maxa Kerkériana, byłego złodzieja samochodów, który wybrał pracę w policji, by poznać smak ryzyka w dreszczowcu Kassovitza Purpurowe rzeki (Le Rivières pourpres, 2000) z Jeanem Reno zdobył nominację do europejskiej nagrody Audience. Rola nieprzystosowanego chudego i wynędzniałego Paula ulegającego przemianie w dramacie kryminalnym Na moich ustach (Sur mes levres, 2001) była nominowana do nagrody Césara. W kontrowersyjnym dramacie Nieodwracalne (Irréversible, 2002) wcielił się w postać męża ofiary gwałtu analnego (Monica Bellucci), który szuka krwawej zemsty. Dobrze opanował brazylijską sztukę walki Capoeira, którą zademonstrował jako François Toulour w Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve, 2004) i Ocean’s Thirteen (2007) z Bradem Pittem, Catherine Zeta-Jones, George’em Clooneyem, Julią Roberts i Andy Garcią. Za rolę kryminalisty Jacques’a Mesrine w biograficznym filmie gangsterskim Wróg publiczny numer jeden (Mesrine, 2008) otrzymał Cezara dla najlepszego aktora i nagrodę na Festiwalu Filmowym w Tokio. Za występ jako reżyser Thomas Leroy w dreszczowcu psychologicznym Darrena Aronofsky’ego Czarny łabędź (2010) wraz z obsadą był nominowany do Screen Actors Guild. Był na okładkach takich magazynów jak „GQ”, „Vanity Fair”, „Men’s Health”, „Femina”, „Esquire”, „Marie Claire”, „InStyle”, „Psychologies”, „Elle”, „Grazia Men”, „Gala”, „L’Officiel Hommes”, „Elle” i „Gentleman”. W styczniu 1996 związał się z włoską aktorką i modelką Monicą Bellucci, z którą wziął ślub 3 sierpnia 1999. Mają dwie córki – Devę (ur. 12 września 2004) i Léonie (ur. 21 maja 2010). Jednak 26 sierpnia 2013 doszło do rozwodu. W 2016 związał się z francuską modelką, urodzoną w Tuluzie, Tiną Kunakey, którą poślubił 24 sierpnia 2018 w Bidart.