Konstantin Simonov

Konstantin Michajłowicz Simonow, ros. Константин Михайлович Симонов, właśc. Kiriłł Michajłowicz Simonow (ur. 15 listopada?/ 28 listopada 1915 w Piotrogrodzie, zm. 28 sierpnia 1979 w Moskwie) – rosyjski pisarz, poeta i dramaturg, korespondent frontowy podczas II wojny światowej, Bohater Pracy Socjalistycznej (1974), zastępca członka KC KPZR, podpułkownik Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR. Najbardziej znany jest jako autor powieści opowiadających o walkach radziecko-niemieckich w czasie II wojny światowej, m.in. Dnie i noce (pol. wyd. 1977), Żywi i martwi (pol. wyd. 1977), Towarzysze broni (pol. wyd. 1954), Nikt nie rodzi się żołnierzem (pol. wyd. 1966). Pisał też liryki wojenne. Jest autorem listu poetyckiego Czekaj mnie, z powtarzającą się frazą Czekaj mnie, a wrócę zdrów, utworu który cieszył się niezwykłą popularnością wśród radzieckich żołnierzy w czasie II wojny światowej. Zasiadał w jury konkursu głównego na 18. MFF w Cannes (1965). Bohater książki Orlando Figesa Szepty – Życie w stalinowskiej Rosji.