Sylvester Stallone

Sylvester Stallone, właśc. Michael Sylvester Gardenzio Stallone (ur. 6 lipca 1946 w Nowym Jorku) – amerykański aktor, scenarzysta, reżyser i producent filmowy. Uznawany za jedną z największych gwiazd kina światowego oraz międzynarodową ikonę machismo i Hollywood. Międzynarodową sławę i trwałe miejsce w historii kina przyniosły mu role, które stały się częścią amerykańskiej kultury masowej – legendy boksu Rocky’ego Balboa oraz żołnierza Johna Rambo. Urodził się w Hell’s Kitchen, dzielnicy Manhattanu, w Nowym Jorku jako syn Jacqueline „Jackie” Stallone (z domu Labofish; 1921-2020), astrolożki i tancerki francusko-żydowskiego pochodzenia, i Francesco „Franka” Stallone’a Sr. (1919−2011), włoskiego fryzjera pochodzącego z Gioia del Colle. W wyniku ciężkiego porodu kleszczowego lewa strona twarzy Stallone’a była od urodzenia częściowo sparaliżowana, miał wykrzywioną dolną wargę i wadę wymowy (bełkotliwość). Uczęszczał do klas początkowych w Montgomery Hills Junior High School w Silver Spring, w stanie Maryland. Jego rodzice nieustannie wszczynali awantury i ignorowali jego i młodszego brata Franka Juniora (ur. 30 lipca 1950), stąd pierwsze lata swojego dzieciństwa Stallone spędził w rodzinach zastępczych. W 1957 jego rodzice rozwiedli się, matka w 1959 ponownie wyszła za mąż za Anthony’ego Filiti i przeniosła się do północno-wschodniej Filadelfii, w stanie Pensylwania, gdzie Stallone uczęszczał do Devereaux High School i Lincoln High School. Ma także przybrane rodzeństwo – siostrę Toni Ann Filiti D’Alto (ur. 5 maja 1960) z drugiego małżeństwa matki i brata Dante Alexandra z drugiego małżeństwa ojca. Przez jeden semestr uczył się także w Bishop Snyder School w Silver Spring, w stanie Maryland. Po obejrzeniu filmu Herkules, zainspirowany wyglądem Steve’a Reevesa (byłego Mr Universe) rozpoczął treningi na siłowni. Skupił się też na karierze sportowej, podnosił ciężary, grał w szkolnej drużynie piłki nożnej, ćwiczył szermierkę. Wkrótce otrzymał stypendium sportowe i w latach 1960–1963 studiował w American College of Switzerland w Leysin, w Szwajcarii. W tym czasie był trenerem sportowym dziewcząt, a w wolnym czasie występował w szkolnej produkcji Śmierć komiwojażera Arthura Millera. To doświadczenie zainspirowało go do zostania aktorem, a po powrocie do USA zaczął studiować dramat na Uniwersytet Miami, dopóki nie zdecydował się na przeprowadzkę do Nowego Jorku w 1969. Podczas wykonywania różnych prac Stallone często chodził na przesłuchania. Występował sporadycznie na scenie w produkcjach off-Broadwayowskich – jako Mike w spektaklu Score (1970) w Martinique Theatre czy przedstawieniu Rain (1972) w Astor Place Theatre u boku Johna Travolty. Stallone był ambitny, w wieku dwudziestu czterech lat garnął się do aktorstwa. Swój filmowy debiut zanotował jako Stud w komedii erotycznej Wieczorek u Kitty i Studa (The Party at Kitty and Stud’s, 1970), która później ukazała się na kasetach VHS jako Włoski ogier po tym, jak Stallone stał się sławny. Stallone za udział w filmie zarobił wówczas 200 dolarów. Twarz Stallone’a, a nawet jego głęboki głos były przyczyną jego ciągłego odrzucania w rolach scenicznych i filmowych. Został obsadzony w komedii Kochankowie i inni nietutejsi (Lovers and Other Strangers, 1970), nagrodzonej Oscarem za najlepszą muzykę i piosenkę, z Diane Keaton i jako Jerry w dramacie Nie ma miejsca do ukrycia (No Place to Hide, 1970). Rok potem pojawił się jako chuligan z metra w komedii Woody’ego Allena Bananowy czubek (Bananas, 1971) i dreszczowcu Alana J. Pakuli Klute (1971) z Jane Fondą i Donaldem Sutherlandem.