Andy Garcia

Andy García, właśc. Andrés Arturo García Menéndez (ur. 12 kwietnia 1956 w Bejucal) – kubańsko-amerykański aktor i reżyser, laureat Złotego Globu za rolę kubańskiego trębacza i pianisty jazzowego Arturo Sandovala w filmie telewizyjnym HBO Miłość lub ojczyzna. Historia Artura Sandovala (For Love or Country: The Arturo Sandoval Story, 2000) w reżyserii Josepha Sargenta. Urodził się w Bejucal, w prowincji Mayabeque, do 2010 prowincji Hawana, w rodzinie katolickiej jako syn nauczycielki języka angielskiego Amelie (z domu Menéndez) Garcíi i prawnika René Garcíi Núñeza. Wychowywał się z siostrą Tessi i bratem René (jego brat bliźniak zmarł w macicy). W wieku pięciu lat wyjechał z rodzinnej Hawany. Jego rodzina osiedliła się w Miami Beach, uciekając przed inwazją w Zatoce Świń i komunistycznymi rządami Castro. W ciągu kilku lat zbudowali milionową firmę perfumeryjną. García uczęszczał do Miami Beach Senior High School, gdzie grał w drużynie koszykówki. Podczas ostatniego roku w szkole średniej zachorował na mononukleozę. Brał udział w zajęciach aktorskich z Jayem W. Jensenem. Ostatecznie wybrał aktorstwo i po studiach na stanowym uniwersytecie Florida International University zadebiutował w miejscowym teatrze. Na początku lat 80. przeniósł się do Los Angeles, gdzie pojawił się w serialu NBC Posterunek przy Hill Street (1981), a także w komedii Blue Skies Again (1983) z Mimi Rogers. Został zauważony przez Briana De Palmę kompletującego obsadę do dramatu kryminalnego Nietykalni (The Untouchables, 1987). Po roli dobrego gliny w dreszczowcu Wydział wewnętrzny (Internal Affairs, 1990) reżyser Francis Ford Coppola złożył mu propozycję zagrania brutalnego zabijaki Dona Vincenta 'Vinniego' Manciniego-Corleone w ostatniej odsłonie losów słynnej mafijnej rodziny Corleone Ojciec chrzestny III (The Godfather: Part III, 1990). Rola ta przyniosła mu nominację do nagrody Oscara i Złotego Globu. Idąc za ciosem grywał potem podobnych twardzieli: detektywów (Jennifer 8 (Jennifer Eight, 1992), cwaniaczków Przypadkowy bohater (Hero, 1992)), byłych gangsterów (Rzeczy, które robisz w Denver będąc martwym (Things to Do in Denver When You're Dead, 1995)), włoskich mafiosów (Hoodlum (1997)) i gliniarzy (W akcie desperacji (Desperate Measures (1998)). Ale równie wielkiego sukcesu nie odniósł. Spodobał się natomiast w dramacie Kiedy mężczyzna kocha kobietę (When a Man Loves a Woman, 1994), w którym stworzył przejmującą kreację męża wspierającego walczącą z alkoholizmem żonę. Znaczący akcent w swojej karierze zawdzięcza roli czarnego charakteru w trzech częściach Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra (Ocean’s Eleven, 2001), Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve, 2004) i Ocean’s Thirteen (2007). Jako kuty na cztery nogi właściciel kasyna Terry Benedict jest bezwzględny, zły do szpiku kości i ma fioła na punkcie władzy. Oprócz aktorstwa jego pasją jest muzyka – codziennie gra na fortepianie i bongosach, komponuje i produkuje płyty. Jako reżyser ma na koncie dokumentalny film Cachao... Como Su Ritmo No Hay Dos (1993) o twórcy mambo, Israelu Lopezie. Kolejny jego film Hawana – miasto utracone (The Lost City, 2005) to nostalgiczna opowieść o stolicy Kuby z końca lat 50.