Neil Patrick Harris

Neil Patrick Harris (ur. 15 czerwca 1973 w Albuquerque) – amerykański aktor, scenarzysta, producent filmowy, reżyser, piosenkarz, iluzjonista, komik i prezenter telewizyjny. Rozpoznawalność zapewniły mu przede wszystkim telewizyjne role komediowe. Wystąpił jako tytułowy bohater serialu medycznego ABC Doogie Howser, lekarz medycyny (1989–1993), Barney Stinson w sitcomie CBS Jak poznałem waszą matkę (2005–2014, za co był nominowany do czterech nagród Emmy) i Hrabia Olaf w Serii niefortunnych zdarzeń (2017–2019). Był jedną ze stu najbardziej wpływowych osób na świecie w roku 2010 według tygodnika „Time”. Urodził się w Albuquerque w Nowym Meksyku jako syn Sheili Gail (z domu Scott) i Ronalda „Rona” Gene’a Harrisa. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, szkockie i niemieckie. Jego rodzice byli prawnikami i prowadzili restaurację. Dorastał w Ruidoso w hrabstwie Lincoln w Nowym Meksyku. Uczęszczał do La Cueva High School w Albuquerque, szkoły publicznej, którą ukończył z wyróżnieniem w 1991. Karierę aktorską rozpoczął jako dziecko. Wystąpił w szkolnej produkcji jako Toto w Czarnoksiężniku z Krainy Oz i został odkryty na obozie teatralnym w Las Cruces w Nowym Meksyku przez dramaturga Marka Medoffa, który później obsadził go w roli nastoletniego Davida Harta w dramacie Roberta Mulligana Serce Clary (Clara’s Heart, 1988) u boku Whoopi Goldberg i Michaela Ontkeana. Debiutancka rola przyniosła mu nominację do Złotego Globu i Young Artist Award. Wkrótce wystąpił w roli Billy’ego Johnsona w komedii fantastycznej dla dzieci Purpurowy pożeracz ludzi (Purple People Eater, 1988). W latach 1989–1993 grał tytułowego bohatera w serialu stacji ABC pt. Doogie Howser, lekarz medycyny (Doogie Howser, M.D.). Za rolę 16-letniego lekarza zdobył nominację do nagrody Złotego Globu. Pojawiał się także gościnnie w serialach telewizyjnych, w tym ABC B.L. Stryker (1989) obok Burta Reynoldsa, Roseanne (1992), NBC Zagubiony w czasie (Quantum Leap, 1993) i Napisała: Morderstwo (Murder, She Wrote, 1993). W serialu animowanym Max i szczurza ferajna (Capitol Critters, 1992-95) użyczył głosu Maxowi. Wystąpił jako Henry McNeeley w sitcomie Zakręcony (Stark Raving Mad, 1999-2000). W 1995 zadebiutował na scenie Off-Broadwayu jako Lester Price w sztuce Szczęście, zryw i cnota (Luck, Pluck, and Virtue) u boku Siobhan Fallon Hogan. W 1997 odniósł sukces dzięki roli Marka Cohena w musicalu Jonathana Larsona Rent (Czynsz). Potem w Old Globe Theatre w Balboa Park w San Diego wystąpił jako Romeo Montague w Romeo i Julia (1998). W kolejnych latach zagrał: Tobiasa Ragga w Sweeney Todd Stephena Sondheima w San Francisco Symphony Orchestra (2001). Na Broadwayu wystąpił w roli Hala w Dowodzie (Proof) w Manhattan Theatre Club (2002), biseksualnego Emcee’ego w Kabarecie (Cabaret) Christophera Isherwooda w Stephen Sondheim Theatre (2003) i Lee Harveya Oswalda/Balladeera w Zabójcach (Assassins) w Roundabout Theatre (2004). Zagrał młodego Antona/Burta Sarrisa w The Paris Letter w Roundabout Theatre (2004), Jona w Tick, Tick... Boom! w Menier Chocolate Factory (2005), Chrisa Kellera w Wszyscy moi synowie (All My Sons) Arthura Millera (2006), Wolfganga Amadeusa Mozarta w Amadeuszu Petera Shaffera w Hollywood Bowl (2006) i Roberta w Spółce (Company) w New York Philharmonic (2011). W 2005 wcielił się w postać Barneya Stinsona w serialu komediowym stacji CBS Jak poznałem waszą matkę (How I Met Your Mother) . Rola okazała się przełomową w jego karierze, zapewniła mu m.in. zdobycie statuetki Critics’ Choice Television Award.