Christian Slater

Christian Slater, właściwie Christian Michael Leonard Slater (ur. 18 sierpnia 1969 w Nowym Jorku) – amerykański aktor, okazjonalnie producent filmowy i reżyser. Urodził się w Nowym Jorku jako syn Mary Jo Slater (z domu Lawton), odpowiedzialnej za dobór obsady w castingach, i Michaela Hawkinsa (z domu Thomas Knight Slater), aktora występującego jako Michael Gainsborough. Dorastał na nowojorskim Manhattanie. W 1976 roku jego rodzice rozwiedli się. Ma przyrodniego brata Ryana (ur. 19 kwietnia 1983) z drugiego małżeństwa matki. Uczęszczał do Dalton School, Professional Children’s School oraz Fiorello H. LaGuardia High School. Ukończył High School of Performing Arts w Nowym Jorku. Mając siedem lat pojawił się po raz pierwszy na szklanym ekranie w operze mydlanej ABC Tylko jedno życie (One Life to Live, 1976). W 1980 zadebiutował na Broadwayu jako Winthrop Paroo w komedii Muzyk (The Music Man) u boku Dicka Van Dyke’a. Rok później zagrał w telewizyjnej adaptacji powieści Arthura Conana Doyle HBO Sherlock Holmes (1981) u boku Franka Langelli i Stephena Collinsa. W operze mydlanej ABC Ryan's Hope (1985) pojawił się jako D.J. LaSalle. Po udziale w debiutanckim filmie kinowym Legenda o Billie Jean (The Legend of Billie Jean, 1985), zwrócił na siebie uwagę krytyków i widzów rolą nowicjusza franciszkańskiego Adso z Melku w dramacie kryminalnym Imię róży (Der Name der Rose, 1986). W 1987 przeniósł się do Los Angeles. W dniu 29 grudnia 1989 roku, po pościgu policyjnym, został aresztowany w West Hollywood; został oskarżony za ucieczkę policji, prowadzenie samochodu pod wpływem alkoholu, napad z bronią i prowadzenie samochodu bez ważnego prawa jazdy. Karierę ekranową kontynuował w filmach: Mistrz deskorolki (Gleaming the Cube, 1988) i czarnej komedii Śmiertelne zauroczenie (Heathers, 1989) w roli nastoletniego zabójcy. Jako zbuntowany nastolatek, który zakłada własną radiostację w garażu w komediodramacie Więcej Czadu (Pump Up the Volume, 1990) za najlepszą główną rolę męską zdobył nominację do Independent Spirit Awards. Za rolę Willa Scarletta w obrazie Robin Hood: Książę złodziei (Robin Hood: Prince of Thieves, 1991) i postać młodego kryminalisty w dramacie kryminalnym Gangsterzy (Mobsters, 1991) był nominowany do Złotej Maliny jako najgorszy aktor drugoplanowy. Za rolę nieśmiałego kelnera Adama, który potajemnie ją kocha koleżankę z pracy w melodramacie Skryta namiętność (Untamed Heart, 1993) otrzymał MTV Movie Award jako najbardziej pożądany aktor i najlepszy pocałunek z Marisą Tomei. W 1992 zadebiutował jako reżyser dziecięcego musicalu Śmiech epidemiczny (The Laughter Epidemic) dla Fundacji Pediatrycznej AIDS. Rola samotnika zafascynowanego światem kina i komiksów kierowanego duchem Elvisa Presleya w dramacie kryminalnym Prawdziwy romans (True Romance, 1993) przyniosła mu nominację do nagrody Saturna. W 1994 roku został aresztowany za wniesienie broni na pokład samolotu. W 1996 wyreżyserował film krótkometrażowy Muzeum miłości (Museum of Love) z Sandrą Bernhard. W 1997 został ponownie aresztowany, a w czasie zatrzymania ranił policjanta i wyrokiem sądu został skazany na 90 dni więzienia, z czego odsiedział dwa miesiące; w trakcie procesu przyznał się do zażywania heroiny i kokainy i został zmuszony do leczenia odwykowego.