Al Corley

Al Corley, właśc. Alford Corley (ur. 22 maja 1956 w Wichicie) – amerykański piosenkarz, producent filmowy, aktor i reżyser filmowy i telewizyjny, najlepiej znany z roli Stevena Carringtona w operze mydlanej ABC Dynastia (1981–82). Urodził się w Wichicie w stanie Kansas. Wychowywał się w pobliżu Saint Louis w stanie Missouri. Podczas studiów na University of Missouri był zapalonym koszykarzem i występował w teatrze studenckim, zanim po trzech latach wyjechał do Europy. Po powrocie do USA zapisał się do Actor's Studio, gdzie uczył się aktorstwa u Lee Strasberga. Od 28 do 31 grudnia 1978 grał na scenie Broadwayu w przedstawieniu Opowieści z taksówki (Taxi Tales) z Kenem Olinem. Pracował jako portier i wykidajło w budzącym kontrowersje najbardziej ekskluzywnym pod koniec lat siedemdziesiątych nowojorskim nocnym klubie Studio 54. Później wziął udział w specjalnym programie VH1 Behind the Music, aby opowiedzieć o swoich doświadczeniach. Po raz pierwszy pojawił się na srebrnym ekranie w telewizyjnym dramacie CBS Kobieta przy West Point (Women at West Point, 1979). Sławę przyniosła mu rola Stevena Carringtona w operze mydlanej ABC Dynastia (1981–1982). Opuścił Dynastię pod koniec drugiego sezonu w 1982 roku po tym, jak publicznie narzekał w wywiadzie, że „Steven nie ma zabawy... Nie śmieje się, nie ma humoru”, a także o „nieustannie zmieniających się preferencjach seksualnych” Stevena i chęci „robienia innych rzeczy”. Postać została przekształcona w 1983 roku z Jackiem Colemanem; zmiana wyglądu przypisana chirurgii plastycznej po eksplozji platformy wiertniczej. Coleman pozostał w serialu do 1988 roku, ale Corley wrócił do roli Stevena w 1991 roku w miniserialu Aaron Spelling Productions Dynastia: Pojednanie (Dynasty: The Reunion), gdy Coleman był niedostępny z powodu konfliktów w harmonogramie. Corley wystąpił później w operze mydlanej NBC Bare Essence (1983), grając miłosne zainteresowanie Genie Francis, a także zagrał w dramacie Torchlight (1985) u boku Pameli Sue Martin i Iana McShane'a. W 1984 nagrał płytę synth pop Square Rooms, której producentem muzycznym był Harold Faltermeyer. 10 marca 1985 roku utwór tytułowy okazał się hitem, zajmując pierwsze miejsce na liście przebojów we Francji i szóste miejsce w Szwajcarii. Wylansował także przebój Cold Dresses. W 2005 roku zadebiutował jako reżyser komedii romantycznej Ponad niebem (Bigger Than the Sky).