Edward Zentara

Edward Żentara (ur. 18 marca 1956 w Sianowie, zm. 25 maja 2011 w Tarnowie) – polski aktor i reżyser teatralny, filmowy i telewizyjny. Znany z roli plastyka-karateki w dramacie Wojciecha Wójcika Karate po polsku (1982), jako wrażliwy poeta Janek Pradera w filmie poetyckim Witolda Leszczyńskiego Siekierezada (1985), Maksymilian Maria Kolbe w dramacie biograficznym Krzysztofa Zanussiego Życie za życie. Maksymilian Kolbe (1991), a także jako generał Rajmund Sieradzki, komendant wojewódzki policji z serialu sensacyjnego Polsat Fala zbrodni (2003–2008) i jako Wiktor Nachorski, mąż Marioli (Marta Klubowicz) w operze mydlanej Polsat Pierwsza miłość (2005–2011). Laureat nagrody Złotego Ekranu (1986), przyznawanej przez tygodnik „Ekran”, i Złotej Kaczki (1987), nagrody im. Zbyszka Cybulskiego w kategorii najlepszy polski aktor za rok 1986. W 1989 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi. Był dyrektorem Bałtyckiego Teatru Dramatycznego (2004-2005) i Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie (2008–2011). Urodził się w Sianowie. Jego młodszy brat, Leszek Żentara (ur. 18 sierpnia 1959) został także aktorem. Dorastał w Koszalinie, gdzie w 1975 ukończył Liceum Ekonomiczne. Studiował na Wydziale Aktorskim w łódzkiej Szkole Filmowej, którą ukończył w 1980. W 1975 zadebiutował na deskach Teatru Propozycji „Dialog” w Koszalinie w benefisowym przedstawieniu Aktor. Po ukończeniu studiów występował w teatrach: im. Juliusza Osterwy w Lublinie (1979–1980), Polskim w Warszawie (1980–1981), Starym w Krakowie (1981–1990), Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza (1993–96), Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1996–1997), Polskim w Szczecinie (1998–2001) i Bałtyckim Teatrze Dramatycznym, gdzie w latach 2004–2005 pełnił funkcję dyrektora artystycznego. Rola tytułowa w sztuce Georga Büchnera Woyzeck przyniosła mu Główną Nagrodę Aktorską na XXVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych 1986. Za występ w monodramie Romans z Monizą Clavier według Sławomira Mrożka zdobył nagrodę jury oraz nagrodę prezydenta miasta na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora 1987 w Toruniu. W 1988 odebrał nagrodę prezydenta miasta Krakowa za wybitne dokonania w dziedzinie twórczości filmowej i teatralnej. Był także prezesem Stowarzyszenia Dialog, dyrektorem Teatru Dialog (1998–2003), przez dwa lata dyrektorem artystycznym Grudziądzkich Sezonów Teatralnych. Wyreżyserował wiele spektakli. Od 4 lipca 2008 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie.