Kaneto Shindô

Kaneto Shindō (jap. 新藤 兼人 Shindō Kaneto; ur. 22 kwietnia 1912 w Hiroszimie, zm. 29 maja 2012 w Tokio) – japoński reżyser, scenarzysta, dyrektor artystyczny i producent filmowy. Wyreżyserował 48 filmów i napisał 238 scenariuszy. Shindō był jednym z czołowych twórców kina japońskiego. Tworzył kino niezależne unikając wielkich wytwórni filmowych i samodzielnie realizował scenografie i scenariusze swoich filmów. W początkach kariery był asystentem reżysera Kenji Mizoguchiego, który pozostawał zawsze dla Shindō mistrzem i wzorem do naśladowania. Zrealizował kilka filmów poświęconych zrzuceniu bomby atomowej na Hiroszimę w 1945 (nap. Dzieci Hiroszimy). Z uznaniem spotykały się także wyreżyserowane przez niego filmy grozy, których akcja rozgrywa się w dawnej Japonii (m.in. Kobieta-diabeł, Czarny kot). Realizował także współczesne dramaty podejmujące problemy społeczne i psychologiczne. Pozostawał aktywny zawodowo niemal do końca życia. Swój ostatni film Ichimai no hagaki zrealizował w 2010, mając 98 lat i poruszając się na wózku inwalidzkim. Film ten został zgłoszony jako japoński kandydat do Oscara w kategorii Najlepszego filmu nieanglojęzycznego, ale ostatecznie nie otrzymał nominacji. Laureat Nagrody Asahi za 1975 rok. Zmarł w swoim domu w Tokio miesiąc po 100. urodzinach.