Nicolas Cage

Nicolas Cage, właściwie Nicolas Kim Coppola (ur. 7 stycznia 1964 w Long Beach) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy, bratanek reżysera Francisa Forda Coppoli. Został laureatem Oscara i był jednym z najbardziej kasowych aktorów w Hollywood, zanim wystąpił w nieudanych produkcjach i zdobył osiem nominacji do Złotej Maliny. Przypisał Billowi Bixby’emu silny wpływ na swój styl aktorski. Urodzony w Long Beach w stanie Kalifornia w rodzinie rzymskokatolickiej jako syn Joy Vogelsang, pochodzącej z Niemiec choreografki i tancerki baletowej, która chorowała na chroniczną depresję i Augusta Floyda Coppoli, Amerykanina włoskiego pochodzenia, scenarzysty, profesora komparatystyki, pioniera studiów dla niewidomych. Wychował się z dwoma braćmi – Christopherem i Markiem. Jego dziadek Carmine Coppola był kompozytorem, a babka Italia Pennino była aktorką. Jego rodzice rozwiedli się w 1976. Uczęszczał do Beverly Hills High School, gdzie wystąpił w przedstawieniu Clifforda Odetsa Złoty chłopak (Golden Boy). Mając 15 lat, podjął naukę w American Conservatory Theatre w San Francisco. Później studiował aktorstwo u renomowanej nauczycielki Peggy Feury. Nazwisko Cage przyjął od Luke’a Cage’a, jednego z superbohaterów Marvel Comics. Po raz pierwszy na ekranie pojawił się w telewizyjnym filmie Najlepsze czasy (Best of Times, 1981). Rok później trafił na kinowy ekran w melodramacie komediowym Beztroskie lata w Ridgemont High (Fast Times at Ridgemont High, 1982) z Seanem Pennem, Jennifer Jason Leigh, Judge’em Reinholdem, Forestem Whitakerem i Anthonym Edwardsem w obsadzie. Następnie dostał rolę zbuntowanego punka Randy’ego w komedii romantycznej Dziewczyna z Doliny (Valley Girl, 1983) oraz pojawił się w dramacie kryminalnym swojego stryja, Francisa Forda Coppoli, Rumble Fish (1983) u boku Matta Dillona, Diane Lane, Mickeya Rourke, Toma Waitsa i Laurence’a Fishburne’a. Dorabiał także jako sprzedawca popcornu w Fairfax Theater, zanim zrobił furorę wśród krytyków i publiczności w roli opiekuńczego i przedsiębiorczego sierżanta Ala Columbato, syna włoskich emigrantów, skrywającego wrażliwość pod maską cynizmu w dramacie wojennym Alana Parkera na podstawie książki Williama Whartona Ptasiek (Birdy, 1984) z Matthew Modine w roli tytułowej. Rola nieokrzesanego kochanka, romantycznego jednorękiego piekarza w komedii romantycznej Wpływ Księżyca (Moonstruck, 1987) z Cher przyniosła mu nominację do nagrody Złotego Globu, ustalając jego charakterystyczny „typ” – nieobliczalnego, zamkniętego w sobie, o lekko makabrycznym poczuciu humoru, często gwałtownego buntownika. Sławę zawdzięcza roli niezależnego Sailora Ripleya w przygodowej komedii kryminalnej Davida Lyncha Dzikość serca (Wild at Heart, 1990), gdzie śpiewa przebój Elvisa Presleya „Love Me Tender”. Za kreację scenarzysty-alkoholika Bena, który stracił pracę w studiu Hollywood, w melodramacie Zostawić Las Vegas (Leaving Las Vegas, 1995) otrzymał wiele wyróżnień, w tym nagrodę Srebrnej Muszli (Silver Seashell) Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w San Sebastián, Złoty Glob i Oscara. W 2000 założył własną firmę produkcyjną Saturn Films, z siedzibą w Los Angeles, w Kalifornii.