Matteo Garrone

Matteo Garrone (ur. 15 października 1968 w Rzymie) − włoski reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Wywodzi się z rodziny o zacięciu artystycznym. Jest synem krytyka teatralnego Nico Garrone i fotografki Donatelli Rimoldi. Jego dziadkiem był aktor Adriano Rimoldi. Garrone zwrócił na siebie uwagę jako obiecujący reżyser filmem Balsamista (2002), zaprezentowanym na 55. MFF w Cannes. Jego kolejny obraz Pierwsza miłość (2004) startował w konkursie głównym na 54. MFF w Berlinie. Prawdziwy rozgłos i sukces artystyczny przyniosła mu jednak Gomorra (2008), adaptacja bestsellerowej książki Roberta Saviano o neapolitańskiej mafii kamorrze. Film nagrodzono m.in. Grand Prix na 61. MFF w Cannes, pięcioma Europejskimi Nagrodami Filmowymi (w tym dla najlepszego filmu, za reżyserię i scenariusz) oraz Davidem di Donatello. Po międzynarodowym sukcesie Gomorry Matteo Garrone stał się znaczącym reżyserem kina włoskiego i stałym bywalcem canneńskiego festiwalu. Jego gorzkie spojrzenie na świat telewizji Reality (2012) wyróżniono Grand Prix na 65. MFF w Cannes. Na kolejny obraz Pentameron (2015) złożyły się trzy opowieści, dla których kanwę stanowiły neapolitańskie baśnie autorstwa Giambattisty Basilego. Film zaprezentowano w konkursie głównym na 68. MFF w Cannes. Dogman (2018) opowiadał z kolei o psim fryzjerze, który ze spolegliwego poczciwca przeobraża się pod wpływem lokalnego gangstera w krwawego mściciela. Grający główną rolę Marcello Fonte zdobył za nią nagrodę aktorską na 71. MFF w Cannes oraz Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego aktora. Poza filmami Garrone tworzy również reklamy telewizyjne. Reżyser był członkiem jury konkursu głównego na 69. MFF w Wenecji (2012).