Laurent Lucas

Laurent Lucas (ur. 20 lipca 1965 w Paryżu) – francuski aktor filmowy, teatralny i telewizyjny. Debiutował na małym ekranie w filmie telewizyjnym Syreny północy (Les Sirènes de minuit, 1989). Był uczniem Charlesa Dullina w Paryżu. Wkrótce, w 1993 stał się jednym z najbardziej zaawansowanych młodych aktorów Teatru Narodowego w Strasburgu (Théâtre National de Strasbourg), gdzie grał w sztukach: Baal Bertolta Brechta (1993), Instytut Benjamenta (L'Institut Benjamenta, 1993), Monte-płaskie (Le Monte-plats, 1994), Bingo (1994), Konflikt (La Dispute, 1995), To był dzień (C'était le jour de la fête, 1996) i Rondo (La Ronde, 1997). Po raz pierwszy wystąpił na kinowym ekranie w filmie Nienawidzę kochać (J'ai horreur de l'amour, 1997) w roli Laurencjusza-nosiciela wirusa HIV, za którą był nominowany do nagrody im. Michela Simona w Saint-Denis. Kreacją Simona w dramacie Serca górą! (Haut les coeurs!, 1999) zdobył nominację do nagrody Cezara jako obiecujący aktor. Został entuzjastycznie przyjęty przez krytyków w roli młodego ojca trzech małych córek w dreszczowcu psychologicznym Harry, twój prawdziwy przyjaciel (Harry, un ami qui vous veut du bien, 2000). Był także doceniony za swoją kreację w surowym dramacie o obsesji samookaleczania się Pod moją skórą (Dans ma peau, 2002), dramacie Burzliwy spokój (Violence des échanges en milieu tempéré, 2003) w roli bezwzględnego szefa paryskiej korporacji, który zwolnienia tych, którzy nie pracują maksymalnie wydajnie u boku Jérémie'go Reniera, dramacie psychologicznym]Leming (Lemming, 2005) z Charlotte Gainsbourg i Charlotte Rampling oraz Samotne śledztwo (Contre-enquête, 2007) jako domniemany sprawca zabójstwa córeczki doświadczonego oficera paryskiej policji (Jean Dujardin).