Anjelica Huston

Anjelica Susan Huston (ur. 8 lipca 1951 w Santa Monica) – amerykańska aktorka, reżyserka i producentka filmowa i telewizyjna, zdobywczyni Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za rolę w filmie Honor Prizzich. Pochodzi z rodziny artystów. Urodziła się w Santa Monica w hrabstwie i metropolii Los Angeles w stanie Kalifornia jako córka hollywoodzkiego reżysera Johna Hustona (ur. 5 sierpnia 1906 w Nevadzie, zm. 28 sierpnia 1987 w Middletown) i jego czwartej żony Ricki (z domu Enrica Georgia Soma; ur. 9 maja 1929 w Nowym Jorku, zm. 29 stycznia 1969 w Dijon), primabaleriny i modelki pochodzenia włoskiego. Jej dziadek ze strony ojca Walter (ur. 6 kwietnia 1884 w Toronto, zm. 7 kwietnia 1950 w Hollywood) był aktorem. Większość swego dzieciństwa spędziła w Irlandii, szczególnie w pobliżu Craughwell w hrabstwie Galway, gdzie uczęszczała do Kylemore Abbey International School, a naukę kontynuowała w Holland Park School w Royal Borough of Kensington and Chelsea w Anglii. Miała starszego brata Waltera „Tony’ego” Antony’ego (ur. 16 kwietnia 1950; jego syn Jack został aktorem), przyrodniego młodszego brata Danny’ego (ur. 14 maja 1962) z innego związku ojca i przyrodnią siostrę Allegrę (ur. 26 sierpnia 1964) z innego związku matki. W 1967 zastąpiła Deborah Kerr jako agentka Rączki Mimi (niewymieniona w czołówce) w brytyjskim Casino Royale. Chociaż jej ojciec tak naprawdę nie chciał, by została zawodową aktorką, w 1969 powierzył jej znaczące role w swoich filmach Zbereźnik (Sinful Davy) i Spacer z miłością i śmiercią (A Walk with Love and Death), gdzie zagrała 16-letnią francuską szlachciankę Claudię. Po śmierci swojej matki, która w wieku 39 lat zginęła w wypadku samochodowym, Anjelica przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez kilka lat pracowała jako modelka z takimi fotografami mody jak Richard Avedon czy Bob Richardson. Była damą dworu w szekspirowskim Hamlecie (1969) Tony’ego Richardsona z Marianne Faithfull i Anthony Hopkinsem. Można było ją dostrzec w tłumie na przystani w filmie Lot nad kukułczym gniazdem (One Flew Over the Cuckoo’s Nest, 1975) Miloša Formana wg książki Kena Keseya. Pojawiła się jako Edna w dramacie Ostatni z wielkich (The Last Tycoon) Elii Kazana z Robertem De Niro. W latach 80. pilnie studiowała aktorstwo pod kierunkiem trenerki dramatu Peggy Feury. Pierwszą znaczącą rolę Madge Gorland zagrała w remake’u Boba Rafelsona Listonosz zawsze dzwoni dwa razy (The Postman Always Rings Twice, 1981). Wystąpiła też w komediach: muzycznej Roba Reinera Oto Spinal Tap (This Is Spinal Tap, 1984) i sci-fi Lodowi piraci (The Ice Pirates, 1984) z Robertem Urichem. Za kreację Maerose Prizzi w komediodramacie Johna Hustona Honor Prizzich (Prizzi’s Honor, 1985) została uhonorowana Oscarem. Stała się także znana dzięki brawurowej roli Morticii Addams w komedii Rodzina Addamsów (The Addams Family, 1991) i sequelu Rodzina Addamsów 2 (Addams Family Values, 1993). Zasiadała w jury konkursu głównego na 43. MFF w Cannes (1990) oraz na 53. MFF w Wenecji (1996).