Jim Carrey

Jim Carrey, właśc. James Eugene Redmond Carrey (ur. 17 stycznia 1962 w Newmarket) – kanadyjsko-amerykański aktor komediowy i dramatyczny, scenarzysta i producent filmowy. W 1997 magazyn „People” nazwał go jednym z 50 najprzystojniejszych mężczyzn świata, a magazyn „Empire” umieścił go na 54. miejscu wśród 100 najwspanialszych gwiazd kina. Urodził się w Newmarket w Ontario jako syn Kathleen (z domu Oram; 1927–1991) i Percy’ego Carreya (1927–1994), księgowego i muzyka jazzowego – saksofonisty i klarnecisty. Miał starsze rodzeństwo: brata Johna i dwie siostry – Patricię i Ritę. Jego rodzina miała irlandzkie, szkockie i francuskie pochodzenie, a jego nazwisko oryginalnie brzmiało Carré. Uczęszczał do Aldershot High School w Burlington. Podczas lekcji zabawiał towarzystwo, naśladując Jimmy’ego Stewarta czy Henry’ego Fondę. Kiedy miał 12 lat, jego ojciec stracił pracę, rodzina została eksmitowana, a tym samym zmuszona żyć w przyczepie. W wieku 14 lat, wskutek pogarszającej się sytuacji materialnej rodziny, rozpoczął pracę w linii produkcyjnej w Hucie Titan. Jako 15-latek opuścił szkołę średnią, pracując w fabryce, a nocą występując jako komik w nocnym klubie Yuk Yuk w Toronto, lecz jego występ spotkał się z negatywną krytyką. Wziął też udział w programie The All-Night Show (1980). W 1979 przeniósł się do Los Angeles w Kalifornii. Trafił do programów NBC: The Tonight Show i Saturday Night Live (1980–1981). Regularnie występował w Mitzi Shore Comedy Show. Grał główne role w kanadyjskich telefilmach, w komediodramacie telewizyjnym Przedstawiamy... Janet (Introducing... Janet, 1981) jako Tony Moroni i komedii muzycznej Miedziana góra (Copper Mountain, 1983) jako Bobby Todd. Pojawił się też gościnnie w serialu NBC The Duck Factory (1983) jako Skip Tarkenton, sitcomie NBC Buffalo Bill (1984) jako odtwórca Jerry’ego Lewisa z Dabneyem Colemanem i Joanną Cassidy, telefilmie kryminalnym CBS Śmierć przed kamerą (Mike Hammer: Murder Takes All, 1989) ze Stacy Keachem oraz programie Ulica Sezamkowa (Sesame Street, 1992). Wkrótce wystąpił w komedii Richarda Lestera Kto pierwszy, ten lepszy (Finders Keepers, 1984) z Michaelem O’Keefe i Beverly D’Angelo, komedii Raz ugryziona (Once Bitten, 1985) z Lauren Hutton i komediodramacie Francisa Forda Coppoli Peggy Sue wyszła za mąż (Peggy Sue Got Married, 1986) w roli przyjaciela głównych bohaterów (Kathleen Turner i Nicolas Cage), dramacie sensacyjnym Buddy’ego Van Horna Pula śmierci (The Dead Pool, 1988) z Clintem Eastwoodem oraz muzycznej komedii romantycznej science fiction Juliana Temple’a Ziemskie dziewczyny są łatwe (1989) jako Wiploc z Geeną Davis i Jeffem Goldblumem. Szeroką popularność zyskał dzięki roli ekscentrycznego detektywa zajmującego się odnajdowaniem zaginionych zwierząt w komedii kryminalnej Toma Shadyaca Ace Ventura: Psi detektyw (1994), za którą otrzymał nagrodę Blockbuster Entertainment Award. Film zarobił ponad 100 mln dolarów w pierwszym miesiącu wyświetlania. Za rolę nieśmiałego i niepozornego urzędnika bankowego w komedii sensacyjnej Chucka Russella Maska (1994) otrzymał nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu. Za rolę Lloyda Christmasa w komedii Głupi i głupszy (1994) został uhonorowany MTV Movie Award w dwóch kategoriach: najlepszy występ komediowy i najlepszy filmowy pocałunek z Lauren Holly. Występ w sequelu Ace Ventura: Zew natury (1995) i postać Edwarda Nygmy / Człowieka zagadki w ekranizacji przygód komiksowego superbohatera Batman Forever (1995) przyniosła mu Kids’ Choice Awards. W 1998 wystąpił z Eltonem Johnem podczas jednego z koncertów piosenkarza, a także otrzymał kolejną nominację do Złotego Globu za film Kłamca, kłamca (1997), jednak otrzymał go dopiero za rolę Trumana w filmie Petera Weira Truman Show (1998). Drugim Złotym Globem został uhonorowany po występie w Człowieku z księżyca (1999). Za rolę ekscentrycznego amerykańskiego komika Andy Kaufmana został nominowany do American Comedy Award i Canadian Comedy Award.