Ivan Ivanov-Vano

Iwan Piotrowicz Iwanow-Wano (ros. Иван Петрович Иванов-Вано; ur. 8 lutego 1900 w Moskwie, zm. 25 marca 1987 tamże) – radziecki scenarzysta, animator i reżyser filmów animowanych. Czołowy przedstawiciel i teoretyk radzieckiej kinematografii rysunkowej, jej współorganizator i pracownik od początku istnienia. Ludowy Artysta RFSRR (1969). Członek KPZR od 1951 roku. Ludowy Artysta ZSRR (1985). Pionier radzieckiej animacji rysunkowej. Jeden z najstarszych radzieckich twórców-animatorów. Często nazywany bywa rosyjskim Disneyem. Jest twórcą pierwszego w ZSRR pełnometrażowego rysunkowego filmu barwnego Konik Garbusek (1947) – filmu animowanego utrzymanego w rosyjskim stylu ludowym. W 1975 roku wykorzystując najnowsze osiągnięcia w technice filmu animowanego, nakręcił Konika Garbuska po raz drugi. W 1923 roku ukończył Wchutiemas. Rok później rozpoczął pracę jako artysta-animator, a następnie reżyser w Państwowym Technikum Kinematografii (obecnie WGIK). Od 1936 roku pracował w studiu filmowym Sojuzmultfilm. Wykładał w WGIK, był profesorem na wydziale filmu animowanego. Był jednym z założycieli radzieckiej szkoły animacji. Jako pierwszy nauczał w WGIK zawodu artysty filmu animowanego. Jego studentami byli m.in. Marina Sokołowa, Alina Spieszniewa, Franczeska Jarbusowa, Siergiej Alimow, Stanisław Sokołow i Arkadij Tiurin. Iwan Iwanow-Wano był twórcą animowanych bajek ludowych i literackich. Wiele jego filmów animowanych otrzymało nagrody na festiwalach filmowych. Jego ekranowe wersje rosyjskich bajek ludowych i klasycznych takich jak: Konik Garbusek (1948), Gęsi Baby-Jagi (1949), Bajka o śpiącej królewnie i siedmiu junakach (1951), Śnieżka (1952), Mańkut (1964), Pory roku (1969) oraz Bitwa nad Kierżeńcem (1971) należą do jego najlepszych dzieł. Spoczywa pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie. Konik Garbusek (1947)