Hanna Dunowska

Hanna Dunowska

Hanna Dunowska
Hanna Bogusława Dunowska (ur. 18 grudnia 1958 w Mińsku Mazowieckim, zm. 1 sierpnia 2019 w Grodzisku Mazowieckim) – polska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna, prezenterka telewizyjna. W latach 1993–1996 z Krzysztofem Ibiszem prowadziła program Czar par, emitowany na antenie TVP1. Urodziła się w Mińsku Mazowieckim, gdzie w latach 1973–1977 uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego o profilu humanistycznym. Jeszcze będąc na trzecim roku studiów na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie zagrała pierwszą główną rolę kinową w wyróżnionym na festiwalu filmów fantastycznych w Porto i Madrycie psychologicznym dramacie fantasy Piotra Andrejewa Czułe miejsca (1980) oraz pojawiła się w serialu TVP Jana Łomnickiego Dom (1980). Występowała na scenie w sztukach: Król Jerzy (1983) Marka Hłaski w Teatrze Nowym im. Gustawa Morcinka w Zabrzu, komedii Aleksandra Fredry Rewolwer (1983–1984) jako Klara Salvandor oraz Niebezpieczne związki (2004) w Teatrze Polskim Bielsku-Cieszynie, Pan Puntila i jego sługa Matti (1987–1988) Bertolta Brechta oraz Oskarżony Dymitr Karamazow (1990–1991) Fiodora Dostojewskiego w Teatrze Narodowym w Warszawie i musicalu Ostry makijaż (1992). W metafizycznym dramacie psychologiczno-politycznym Krzysztofa Kieślowskiego Bez końca (1984) z Grażyną Szapołowską pojawiła się jako działaczka opozycji. Była jednak bardziej widoczna na ekranie w rosyjskim filmie fantastycznonaukowym Siedem elementów (Семь стихий, 1984), a także w serialu kryminalnym TVP Krzysztofa Szmagiera 07 zgłoś się (1987) Trafiła też do obsady telenoweli Pawła Karpińskiego W labiryncie (1988–1990) i melodramatu Czesława Petelskiego Gorzka miłość (1989). W 1990 zagrała postać trzydziestolatki zagubionej w otaczającej ją rzeczywistości i niezbyt szczęśliwej w życiu prywatnym w nominowanej do nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w adaptacji powieści Krystyny Kofty Femina w reżyserii Piotra Szulkina. Wystąpiła potem w miniserialu TVP1 Jacka Bromskiego Kuchnia polska (1991), rosyjskim filmie sensacyjnym Gladiator dla komornego (Gladiator po naymu, 1993), horrorze Marka Piestraka Łza księcia ciemności (1994), filmie sensacyjnym Władysława Pasikowskiego Psy (1992), filmie fantasy Lecha J. Majewskiego Ewangelia według Harry’ego (1994) u boku Viggo Mortensena i Jennifer Rubin, filmie sensacyjnym Anioł śmierci (Blood of the Innocent, 1995) z Rutgerem Hauerem i Johnem Rhysem-Daviesem, familijnym serialu australijskim Dwa światy (Spellbinder, 1995), polsko-czesko-słowackim dramacie Wszyscy moi bliscy (Vsichni moji blízcí, 1999), serialu TVP1 Glina (2004) oraz dreszczowcu Poza zasięgiem (Out of Reach, 2004) u boku Stevena Seagala.
Hanna Bogusława Dunowska (ur. 18 grudnia 1958 w Mińsku Mazowieckim, zm. 1 sierpnia 2019 w Grodzisku Mazowieckim) – polska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna, prezenterka telewizyjna. W latach 1993–1996 z Krzysztofem Ibiszem prowadziła program Czar par, emitowany na antenie TVP1. Urodziła się w Mińsku Mazowieckim, gdzie w latach 1973–1977 uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego o profilu humanistycznym. Jeszcze będąc na trzecim roku studiów na Wydziale Aktorskim w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie zagrała pierwszą główną rolę kinową w wyróżnionym na festiwalu filmów fantastycznych w Porto i Madrycie psychologicznym dramacie fantasy Piotra Andrejewa Czułe miejsca (1980) oraz pojawiła się w serialu TVP Jana Łomnickiego Dom (1980). Występowała na scenie w sztukach: Król J

Katalog wideo