Barbra Streisand

Barbra Joan Streisand (ur. 24 kwietnia 1942 w Nowym Jorku) – amerykańska piosenkarka, autorka tekstów, aktorka, reżyserka, scenarzystka i producentka filmowa. Należy do grupy piosenkarek, które odniosły największy sukces w historii współczesnej muzyki rozrywkowej, zarówno pod względem sprzedaży płyt, jak i uznania krytyki. Nakład ten szacuje się na liczbę ponad 145 mln egzemplarzy, w tym ponad połowę w Stanach Zjednoczonych, co czyni ją najwyżej notowaną artystką solową w rankingu sprzedaży w tym kraju. Niektóre źródła podają jednak, że liczba sprzedanych przez nią płyt wynosić może nawet 245 mln sztuk. Niemal każdy wydany przez nią album otrzymuje certyfikat złotego, platynowego lub multiplatynowego w USA – obecnie posiada 53 złote, 31 platynowych i 14 multiplatynowych krążków w tym kraju. Według RIAA Streisand umieściła najwięcej albumów w pierwszej dziesiątce notowania Billboard 200 spośród wszystkich piosenkarek występujących solo (łącznie 33). Plasuje się ją na 4. miejscu rankingu artystów posiadających najwięcej albumów numer 1 w historii zestawienia. Jest jedyną artystką na świecie, której udało się umieścić album na 1. miejscu listy sprzedaży Billboard 200 przez kolejnych sześć dekad (jej ostatni numer 1 to Partners z 2014). Urodziła się w nowojorskim Brooklynie jako córka Amerykanów żydowskiego pochodzenia – nauczyciela gramatyki, poety i naukowca Emanuela Streisanda i szkolnej sekretarki Diany (urodzonej jako Ida Rosen), która w młodości próbowała kariery jako śpiewaczka sopranowa. Jej dziadkowie wyemigrowali do USA z terenów dawnej Polski; rodzina jej ojca pochodziła z Galicji, a matki – z zaboru rosyjskiego, gdzie jej pradziadek był kantorem. Dziadkiem Barbry był Izaak Streisand (syn Kesriel Streisand i Mali Feldman), żydowski emigrant z Buczacza, a babcią – Annie (Anna) Kesten (Keston, Kessler), żydowska emigrantka z Galicji (córka Dreijzie „Daisy” Cohen i Maxa Kestena [Kestona, Kesslera], który był synem Charlesa Kestona). Gdy miała 15 miesięcy, jej ojciec zmarł z powodu niewydolności oddechowej po zastrzyku morfiny mającym złagodzić atak padaczki. Po śmierci Emanuela rodzina pogrążyła się niemal w ubóstwie, z tego powodu na kolejne osiem lat zamieszkała u rodziców Diany w Williamsburgu. W 1949 drugim mężem Diany został Louis Kind, sprzedawca używanych samochodów, który jednak opuścił rodzinę, gdy Barbara miała 13 lat. Barbara wychowywała się z dwójką rodzeństwa: starszym o siedem lat rodzonym bratem Sheldonem i młodszą przyrodnią siostrą Rosalind, która w dorosłym życiu zmieniła imię na Roslyn i również została piosenkarką. Uczęszczała do Bais Yakov School w Brooklynie. W latach 50. wraz z matką wzięła udział w sesji nagraniowej w studiu Nola Recording, na której zarejestrowała na winylu piosenki „Zing! Went the Strings of My Heart” i „You Never Know”. Po skończeniu drugiej klasy szkoły średniej Erasmus Hall High School, w ramach praktyk letnich, wystąpiła w spektaklu Piknik wystawianym w teatrze Malden Bridge Playhouse. W ramach praktyk pracowała także w teatrze Cherry Labe w Greenwich Village . Śpiewała też w chórze Chorale Clubo oraz wzięła udział w trzymiesięcznym kursie w Actors Studio Lee Strasberga . W styczniu 1959, ukończywszy szkołę średnią na pół roku przed terminem, wyjechała do Nowego Jorku , gdzie uczęszczała na zajęcia aktorskie do Theatre Studio oraz wystąpiła jako Clynthia w spektaklu Z życia owadów . Warsztat aktorski rozwijała z ówczesnym chłopakiem, Barrym Dennenem, który dzielił się z nią zawodowymi wskazówkami . Zarabiała na życie, pracując jako bileterka w teatrze Lubt-Fontanne , opiekunka do dzieci , urzędniczka i recepcjonistka w biurze agencji reklamowej Ben Sackheim Inc., której dyrektorem artystycznym był jej brat . Przez brak regularnego dochodu nie miała stałego miejsca zamieszkania, dlatego pomieszkiwała u znajomych . Na początku lat 60. wzięła udział w przesłuchaniach do roli Liesl von Trapp w spektaklu Dźwięki muzyki oraz z pomocą Barry’ego Dennena zarejestrowała taśmę z kilkoma utworami . W tym czasie zdobyła uznanie publiczności występami w klubie nocnym „The Lion”, wówczas jednym z najpopularniejszych klubów gejowskich na Greenwich Village , w którym pracowała także jako szatniarka . Gdy miała 18 lat, zmieniła imię z Barbara na Barbra . Niedługo później zaczęła występować w Theatre Studio w roli francuskiej pokojówki Hortense w spektaklu The Boy Friend . Po pomyślnym przejściu przesłuchań zaczęła dawać regularne recitale w klubie nocnym „Bon Soir” w Greenwich Village , a jej występy zdobywały uznanie publiczności i krytyków, którzy wychwalali jej talent w recenzjach . Po jednym z występów podpisała trzyletni kontrakt menedżerski z Tedem Rozarem, a jej agentem został Irvin Arthur z firmy Associated Booking Corporation .