Charlotte Gainsbourg

Charlotte Lucy Gainsbourg (ur. 21 lipca 1971 w Londynie) – brytyjsko-francuska aktorka i piosenkarka. Jest córką Jane Birkin, brytyjskiej aktorki i piosenkarki, i Serge’a Gainsbourga, francuskiego piosenkarza, aktora i reżysera. Jej babką ze strony matki była aktorka Judy Campbell, a wujem jest scenarzysta Andrew Birkin. Dzieciństwo spędziła w Paryżu, gdzie ukończyła École Active Bilingue Jeannine Manuel. Studiowała w Collège Alpin International Beau Soleil w Szwajcarii. Nad rozwojem jej kariery od samego początku czuwali jej rodzice. W wieku 13 lat zadebiutowała w roli Charlotte Marker, córki Margaux (Catherine Deneuve) w dramacie kanadyjskim Słowa i muzyka (Paroles et musique, 1984) u boku Christophera Lamberta i Richarda Anconiny. Jacques Doillon zaangażował ją do roli dziecka w melodramacie La Tentation d’Isabelle (1985) z Jacques’em Bonnaffé i Xavierem Deluc. W 1986, mając 15 lat, zdobyła Cezara w kategorii „Najbardziej obiecująca aktorka” za rolę Charlotte Castang w adaptacji powieści Carson McCullers Złośnica (L’effrontée, 1985). Zagrała także w filmie wyreżyserowanym przez swojego ojca Charlotte for Ever (1986), a na planie dramatu Agnès Vardy Kung – fu master (1988) jako Lucy partnerowała swojej matce. Za postać 16-letniej Janine Castang w dramacie Mała złodziejka (La Petite Voleuse, 1988) z Simonem de La Brosse i Nathalie Cardone była nominowana do Cezara. Wystąpiła jako Camille Pelleveau w komediodramacie Bertranda Bliera Dziękuję ci, życie (Merci la vie, 1991) u boku Anouk Grinberg, Jeana Carmeta, Catherine Jacob, Jeana-Louisa Trintignanta, Gérarda Depardieu i Annie Girardot. W filmie napisanym i wyreżyserowanym przez jej wujka Andrew Birkina Cementowy ogród (The Cement Garden, 1993) wg powieści Iana McEwana Betonowy ogród zagrała 17-letnią Julie, która po śmierci matki rozpoczyna podszyty erotyzmem flirt ze swoim 15-letnim bratem. Z kolei Franco Zeffirelli powierzył jej rolę tytułową w ekranizacji powieści Charlotte Brontë Jane Eyre (1996) z udziałem Williama Hurta, Anna Paquin, Geraldine Chaplin i Joan Plowright. Kolejną nominację do Cezara dla najlepszej aktorki zdobyła jako Marie w komediodramacie Love, etc. (1996). Zagrała Catherine Girard w dreszczowcu psychologicznym Intruz (The Intruder, 1999) z Nastassją Kinski, Molly Parker i Johnem Hannah. W 2000 otrzymała drugi w jej karierze Cezar, tym razem w kategorii „Najlepsza aktorka drugoplanowa” za rolę Milli Robin w Gwiazdkowy deser (La Bûche, 1999) z Sabine Azémą i Emmanuelle Béart. Gainsbourg regularnie występowała też w filmach reżyserowanych przez jej partnera Yvana Attala, m.in. w komedii romantycznej Moja żona jest aktorką (2001) i dramacie I żyli długo i szczęśliwie (2004). Jej amerykańskim debiutem był dramat kryminalny Alejandro González Iñárritu 21 gramów (2003) u boku Seana Penna, Naomi Watts i Benicio del Toro. Potem wystąpiła w komedii Michaela Gondry’ego Jak we śnie (La Science des rêves, 2006) z Gaelem Garcíą Bernalem i biograficznym dramacie muzycznym Todda Haynesa I’m Not There. Gdzie indziej jestem (2007) u boku Christiana Bale. Zagrała główną rolę w filmach duńskiego skandalisty Larsa von Triera. Odważna kreacja żony, badaczki historii czarownic w średniowieczu w dramacie psychologicznym Antychryst (2009) z Willemem Dafoe przyniosła jej nagrodę dla najlepszej aktorki na 62. MFF w Cannes. Za postać Claire w dramacie psychologicznym von Triera Melancholia (2011) z Kirsten Dunst była nominowana do Europejskiej Nagrody Filmowej. Za rolę uzależnionej od seksu Joe w dramacie erotycznym von Triera Nimfomanka (2013) została uhonorowana duńską nagrodą Bodil.