Dennis Quaid

Dennis William Quaid (ur. 9 kwietnia 1954 w Houston) – amerykański aktor, reżyser, scenarzysta i producent filmowy, autor tekstów piosenek, kompozytor. Po raz pierwszy zwrócił na siebie uwagę w latach 80. XX wieku. Wystąpił w takich produkcjach jak Uciekać (1979), Pierwszy krok w kosmos (1983), Wielki luz (1986), Interkosmos (1987), Wielkie kule ognia (1989), Nie wierzcie bliźniaczkom (1998), Częstotliwość (2000), Traffic (2000), Pojutrze (2004), 8 części prawdy (2008) i Surferka z charakterem (2011). Za rolę w filmie Daleko od nieba (2002) został uhonorowany nagrodą Stowarzyszenia Nowojorskich Krytyków Filmowych. Urodził się w Houston w stanie Teksas w rodzinie baptystów jako syn agentki nieruchomości Juanity Bonniedale „Nity” (z domu Jordan) i elektryka Williama Rudy’ego Quaida (zm. 1987 na atak serca). Jest kuzynem Gene’a Autry’ego. Ma angielskie, irlandzkie i Cajun (francuskie) pochodzenie. Bardzo szybko postanowił pójść w ślady swego starszego brata Randy’ego (ur. 1950), który wybrał karierę aktorską. Jego rodzice rozstali się, gdy w latach 1972-75 studiował dramat w Bellaire High School w Bellaire w stanie Teksas. Już jako piętnastolatek występował w kabarecie, a po uzyskaniu dyplomu na uniwersytecie w Houston, pojechał do brata, do Los Angeles w stanie Kalifornia. Uprawiał boks, był także popularnym imitatorem na estradzie nocnego klubu w hotelu Tidelands w Houston; parodiował m.in. Richarda Nixona, ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Zagrał małą rolę w komedii sensacyjnej Szalona mama (Crazy Mama, 1975), komediodramacie Co dalej? (Breaking Away, 1979) jako nastoletni rowerzysta, westernie Jeźdźcy (The Long Riders, 1980), w którym zagrał wraz z bratem, a potem w roli Freddiego Duplera w komediodramacie Cała noc (All Night Long, 1981), komedii Jaskiniowiec (Caveman, 1981) o przygodach wśród dinozaurów, w której wziął udział Ringo Starr, a także Shelley Long i Barbara Bach. W dramacie fantastycznonaukowym Mój własny wróg (Enemy Mine, 1985) jako ziemski pilot nawiązuje przyjazny kontakt z przedstawicielem obcej cywilizacji. W przygodowej komedii fantastycznonaukowej Interkosmos (Innerspace, 1987) zagrał pilota, który poddany zostaje fantastycznemu eksperymentowi miniaturyzacji. Popularność zawdzięcza także uhonorowanej nagrodą na festiwalu filmowym w Valladolid (Hiszpania) i Independent Spirit Award roli detektywa Remy'ego McSwaina w stylowej historii kryminalnej Wielki luz (The Big Easy, 1987), rozgrywającej się w scenerii Nowego Orleanu, brutalnej i romantycznej jednocześnie, wypełnionej muzyką typu Cajun. Wcielił się w legendarnego gwiazdora rocka lat 50. Jerry’ego Lee Lewisa w biograficznym filmie muzycznym Wielkie kule ognia (Great Balls of Fire, 1989). Pod koniec lat 90. miał problemy z alkoholem i narkotykami. Do roli chorego na gruźlicę Doca Hollidaya w westernie Wyatt Earp (1994) schudł ponad 20 kilogramów i był tak słaby, że ledwo trzymał się na nogach. Rola odnoszącego sukcesy biznesmena, który żeni się, by ukryć swoją homoseksualną naturę, w melodramacie Daleko od nieba (Far from Heaven, 2002) przyniosła mu nagrodę krytyków filmowych w Nowym Jorku i Chicago, Online Film Critics Society (OFCS), Independent Spirit Award oraz nominację do nagrody Złotego Globu i Złotej Satelity. Po udziale w dramacie Traffic (2000) i dreszczowcu Pojutrze (The Day After Tomorrow, 2004) jako klimatolog Jack Hall, był odtwórcą roli 51-letniego człowieka obawiającego się o zepchnięcie na margines przez młodego kolegę z pracy w filmie W doborowym towarzystwie (In Good Company, 2004). Quaid wybrał święto dla każdego ze swoich trzech ślubów (Narodowe Święto Niepodległości, Walentynki, Dzień Dziękczynienia). Jego pierwszą żoną była Pamela J. Soles (od 25 listopada 1978 do 23 stycznia 1983); zgodnie z modą młoda para osiedliła się w Montanie. Był związany z aktorkami: Leą Thompson (1983) na planie filmu Szczęki 3 (Jaws 3-D) oraz Andie MacDowell (2001), z którą zagrał w filmie Kolacja z przyjaciółmi (Dinner with Friends). Jego druga żona Meg Ryan (od 14 lutego 1991 do 16 czerwca 2001) pomogła mu przezwyciężyć problem uzależnienia od kokainy. Razem z Meg zagrał w trzech filmach: Interkosmos (Innerspace, 1987), Zmarły w chwili przybycia (D.O.A., 1988) i Krew z krwi, kość z kości (Flesh and Bone, 1993). Mają syna Jacka Henry’ego (ur. 24 kwietnia 1992). W dniu 4 lipca 2004 ożenił się po raz trzeci, z agentką nieruchomości Kimberly Buffington. 27 kwietnia 2018 doszło do rozwodu.